Safari

Ik heb een zwak voor vrouwenbandjes. En dan bedoel ik niet zingende damestrio's, nee, echte bands waarin alle instrumenten door vrouwen bespeeld worden. In de punktijd was er een band die luisterde naar de geweldige naam The Slits (de gleufjes). Daarnaast waren er The Raincoats met geweldig amateuristische en ontroerende muziek, de hoes met een kindertekening zegt al genoeg. Tegenwoordig heb je in Rotterdam op het punkfront The Riplets en The Cuties.

Maar de top vind ik nog steeds The Breeders. Net als de Slits met een mannelijke drummer. Maar hoe komt het dat vrouwen anders gitaar spelen dan mannen? Hoekiger, minder technisch en gelikt, maar direct in het hart rakend. Vandaag vond ik de video die mijn eerste kennismaking was met The Breeders. Van het nummer Safari. Plus een video van Cannonball en een video die ik nooit eerder had gezien, van Divine Hammer (waarin zangeres Kim Deal te zien is als vliegende non). De twee cd's Pod en Last Splash heb ik een oneindig aantal keren gehoord, maar niet het prachtige nummer Safari (met prachtige gitaarsolo van Tanya Donelly die na de opname van de Safari EP de band verliet) dat niet op deze cd's staat en dat nog ergens in een doos op een oud cassettebandje moet staan. Hieronder de tekst waarin niet, zoals wel in de tekst van Cannonball, de prachtige "aahaah's" worden vermeld:

He didn't cry on a safari
In over his knees
He couldn't leave a finer life
Always hugging the ground
And crying out for me

He didn't cry on a safari
In over his knees
He couldn't leave the flock, he couldn't leave
always hugging the man
and crying out for me