Langs het bospad dat zo'n honderd meter lang is, staan vijf banken. Niet verdeeld over de honderd meter, maar alle vijf bij elkaar. In een groepje. Waren de arbeiders die ze geplaatst hebben te lui om heen en weer te lopen? Waren ze bang dat een bankje alleen last zou krijgen van eenzaamheid? Of hoopten ze op grote families die met elkaar alle vijf banken in één keer zouden bezetten? Maar waarom dan niet de vijf banken aan beide zijden van het pad geplaatst? Het blijft een vreemd gezicht, dat groepje van vijf banken langs het pad, verdeeld over een kleine twintig meter van de honderd die het pad lang is. Op de foto die ik met mijn mobiel maak zijn de vijf bankjes nauwelijks te zien, ze zijn van het lange staan op dezelfde plek verkleurd tot dezelfde kleur als hun omgeving, een onbestemd grijsgroenbruin.
Langs het bospad dat zo'n honderd meter lang is, staan vijf banken. Niet verdeeld over de honderd meter, maar alle vijf bij elkaar. In een groepje. Waren de arbeiders die ze geplaatst hebben te lui om heen en weer te lopen? Waren ze bang dat een bankje alleen last zou krijgen van eenzaamheid? Of hoopten ze op grote families die met elkaar alle vijf banken in één keer zouden bezetten? Maar waarom dan niet de vijf banken aan beide zijden van het pad geplaatst? Het blijft een vreemd gezicht, dat groepje van vijf banken langs het pad, verdeeld over een kleine twintig meter van de honderd die het pad lang is. Op de foto die ik met mijn mobiel maak zijn de vijf bankjes nauwelijks te zien, ze zijn van het lange staan op dezelfde plek verkleurd tot dezelfde kleur als hun omgeving, een onbestemd grijsgroenbruin.
Reacties