Eerste voorstelling Het verhaal van mevrouw N.N.

De eerste voorstelling van Het verhaal van mevrouw N.N. is gespeeld. De reacties zijn wisselend. Sommige kijkers werden afgeleid door mijn animatiefilm (die ze gelukkig erg mooi vonden), anderen door het verplaatsen van de spot. Weer een ander stoorde zich aan het gebruik van de mobiele telefoon. Zo werd de voorstelling in ieder geval een conversation piece. Dat laatste was in ieder geval een succes van de voorstelling. Mijn combinatie van animatiefilm en toneelspel was bedoeld als experiment en dat experiment maakte de tongen los.

Maar het belangrijkste vind ik dat Marjanne het goed heeft gespeeld. voor haar de eerste keer dat ze in haar eentje op het toneel stond, en dat heeft ze er goed van afgebracht. Maar het zet me aan het denken over de volgende voorstelling, aanstaande vrijdag. Moet ik de animatiefilm weglaten? Of moet ik een duidelijker verbinding maken tussen spel en film? Ik ga er deze week over nadenken. Vrijdag hebben we nog een extra repetitie om het stuk nog een keer door te nemen eneventueel wijzigingen aan te brengen. Aan het spel van Marjanne zal ik niet veel veranderen, op wat kleine details na. Maar laat ik de film en het spel als twee losstaande elementen naast elkaar bestaan waar het publiek zelf het verband tussen moeten leggen (wat mijn oorspronkelijke bedoeling was), of ga ik die verbinding toch aanbrengen?

Dat ik zo goed weet wat het publiek van mijn voorstelling vond is te danken aan de geweldige nieuwe formule van het Monologenfestival. Geen prijzuitreiking. Maar alle bezoekers kunnen met behulp van post-its na de voorstelling hun eerste reactie opschrijven en op een muur plakken (zie foto). Daardoor had ik nu de voorstelling gelijk een indruk van wat wel en wat niet werkte in de door mij geregisseerde monoloog.