Monologenfestival: de tweede vrijdag
Op de avond dat we voor de tweede keer Het verhaal van mevrouw N.N. spelen zijn er drie nieuwe voorstellingen te zien. Voorstellingen die ik nog niet gezien heb. bedoel ik.
Gevangen
We beginnen de avond met Gevangen van Petra Tanis. Zij is een speelster van theatergroep Maatwerk en heeft zelf een stuk geschreven waarvan ze een fragment of een samenvatting speelt op het Monologenfestival. Een bijzondere prestatie. Iemand met een verstandelijke handicap die zelf een stuk schrijft en speelt. Ze doet het erg goed. Ik vind het jammer dat ze teveel opzij speelt naar de foto' s van haar man en haar zoon want op de momenten dat ze recht de zaal in speelt wint haar performance aan kracht. Vooral de dans met de foto van haar man is indrukwekkend.
Huisvrouw
Daarna is het de beurt aan Inger Kammeraat met Huisvrouw van Esther Gerritsen, een soort van all-time-greatest-hit op het Monologenfestival net als dat stuk met de strijkende huisvrouw van Dario Fo. Bijna ieder jaar doet iemand wel een stuk van Esther Gerritsen (en niet ten onrechte), als het niet dit stuk is dan is het wel de Monoloog van het paard. Maar dit terzijde.
Inger speelt het stuk erg ingetogen en in eerste instantie vind ik het wat humorloos. Maar als ze ineens in de derde versnelling gaat en een gedeelte van de monoloog in sneltreinvaart voorbij laat razen spits ik de oren. Goed gearticuleerd en woord voor woord verstaanbaar heeft dit een hypnotiserende werking op mij. Als ze daarna weer op dezelfde monotone wijze doorgaat geeft dat gedeelte toch meer diepte aan de huisvrouw die ze speelt en snap ik het regieconcept beter. Mooi gespeeld en een mooie voostelling.
De andere kant
Na de pauze speelt Marten Treffers (foto), die de huisvrouw regisseerde een eigen stuk op basis van boek Little Bee. Die voorstelling is wat mij betreft tot nu toe het hoogtepunt van het festival. De andere kant heet het stuk en Marten speelt afwisselend Michael, Sara, Little Bee en Cas en doet dat met verve. Het is een dramatisch verhaal over twee westerse toeristen die op vakantie in Nigeria in contact komen met twee meisjes op de vlucht, Little Bee en Kindness. Een gruwelijk verhaal dat zich langzaam ontvouwt en haar geheimen prijsgeeft, over wat je over hebt voor een mensenleven. Het brengt je in verwarring en stelt de vraag wat je zelf zou doen in zo'n situatie. Schitterend gedaan.
Gevangen
We beginnen de avond met Gevangen van Petra Tanis. Zij is een speelster van theatergroep Maatwerk en heeft zelf een stuk geschreven waarvan ze een fragment of een samenvatting speelt op het Monologenfestival. Een bijzondere prestatie. Iemand met een verstandelijke handicap die zelf een stuk schrijft en speelt. Ze doet het erg goed. Ik vind het jammer dat ze teveel opzij speelt naar de foto' s van haar man en haar zoon want op de momenten dat ze recht de zaal in speelt wint haar performance aan kracht. Vooral de dans met de foto van haar man is indrukwekkend.
Huisvrouw
Daarna is het de beurt aan Inger Kammeraat met Huisvrouw van Esther Gerritsen, een soort van all-time-greatest-hit op het Monologenfestival net als dat stuk met de strijkende huisvrouw van Dario Fo. Bijna ieder jaar doet iemand wel een stuk van Esther Gerritsen (en niet ten onrechte), als het niet dit stuk is dan is het wel de Monoloog van het paard. Maar dit terzijde.
Inger speelt het stuk erg ingetogen en in eerste instantie vind ik het wat humorloos. Maar als ze ineens in de derde versnelling gaat en een gedeelte van de monoloog in sneltreinvaart voorbij laat razen spits ik de oren. Goed gearticuleerd en woord voor woord verstaanbaar heeft dit een hypnotiserende werking op mij. Als ze daarna weer op dezelfde monotone wijze doorgaat geeft dat gedeelte toch meer diepte aan de huisvrouw die ze speelt en snap ik het regieconcept beter. Mooi gespeeld en een mooie voostelling.
De andere kant
Na de pauze speelt Marten Treffers (foto), die de huisvrouw regisseerde een eigen stuk op basis van boek Little Bee. Die voorstelling is wat mij betreft tot nu toe het hoogtepunt van het festival. De andere kant heet het stuk en Marten speelt afwisselend Michael, Sara, Little Bee en Cas en doet dat met verve. Het is een dramatisch verhaal over twee westerse toeristen die op vakantie in Nigeria in contact komen met twee meisjes op de vlucht, Little Bee en Kindness. Een gruwelijk verhaal dat zich langzaam ontvouwt en haar geheimen prijsgeeft, over wat je over hebt voor een mensenleven. Het brengt je in verwarring en stelt de vraag wat je zelf zou doen in zo'n situatie. Schitterend gedaan.
Reacties