Studium Generale met Redmond O'Hanlon

Zo'n vijfhonderd man zijn afgekomen op het interview met Redmond O'Hanlon. Zijn roem is groot sinds zijn optreden als televiesreporter in O'Hanlons Helden en daarvoor in De reis van de Beagle. Het is niet echt een interview want voor de rol van interviewer blijkt Alexander Reeuwijk niet erg geschikt. Gelukkig is O'Hanlon een man aan wie je maar een voorzetje hoeft te geven om er onmiddellijk verscheidene verhalen uit te laten rollen.

Zo leren we dat het doel van het leven voor een man is om iedere avond naast een paar borsten te gaan slapen. Dat als een man verlaten wordt door zijn vrouw dat hij dan langzaam wegkwijnt. Misschien komt er dan ooit nog een oudere vrouw die een potje bingo met hem wil spelen, maar veel meer dan dat hoeft hij niet te verwachten.

Het voornamelijk vijftigers die die hier verzameld zijn. Het publiek telt in ieder geval weinig jongeren. Ik moet denken aan de hoofdrolspeler van de animatiefilm Up, meneer Frederiksson, die aan het einde van zijn leven toch nog de reis maakt die hij ooit hoopte te maken samen met zijn vrouw. Hoe hij uiteindelijk zijn held ontmoet die een vreselijke schurk blijkt te zijn. Misschien verlangt het publiek er ook naar om net als O'Hanlon ooit een grote reis te maken in het voetspoor van de ontdekkingsreizigers.

Maar het ontroerendste verhaal dat O'Hanlon vertelt gebeurde gewoon thuis in Engeland. Hij wordt in zijn puberteit door zijn vader uitgenodigd om samen te gaan eten in een restaurant. Iets wat zijn vader nooit doet, eten in een restaurant, want geldverspilling. Maar vader maakt zich zorgen over zijn zoons leesverslaving. Niet verslaafd aan pornografie, nee, dat zou heel gewoon geweest zijn op die leeftijd. Nee, verslaafd aan de boeken van Darwin en Wallace die hij in bed met een zaklantaarntje leest. De hele maaltijd wacht de jonge O'Hanlon, die ik me voorstel als een jongetje in een korte broek maar al wel met de welige haardos en de grote bakkebaarden, die dan nog felrood zijn, tot zijn vader er over begint. Maar hij zegt geen woord.

Als ze thuis komen komt zijn moeder uit de voordeur en gooit een lege jerrycan in de bagageruimte van de auto, en vader en moeder rijden weg. De jonge O'Hanlon rent naar boven naar zijn kamer om weer te gaan studeren in zijn favoriete boeken. Maar als hij in zijn kamer komt ziet hij dat de kamer leeg is. Alle boeken uit de boekenkasten zijn verdwenen. Hij rent weer naar beneden, naar de tuin. Daar staat een grote brandstapel van boeken te branden. Er is geen redden meer aan. Aan een hoekje vist hij er nog één van de zeldzame boeken van Wallace uit. Maar helaas, daar is niets meer van over.

Toch gaat O'Hanlon niet bij de pakken neerzitten en trekt er de volgende levensles uit. Als het de moeite waard is om een boek te verbranden, mijn god, dan is het ook de moeite waard om dat boek te lezen.

Foto: O'Hanlon signeert. Op de voorgrond de pot met de slijmprik op sterk water.