Suzannes

Ik krijg een email uit Enschede. Van de vroegere manager van La Salles, een rock&rollband uit Enschede die eind jaren zeventig met Elvis-klassiekers triomfen vierde. Of we nog een keer willen optreden met De Suzannes. Tijdens de Nobosessie van 15 oktober aanstaande. Het is ongeveer tien jaar geleden dat we voor het laatst hebben opgetreden. Dat was na ongeveer achttien jaar niet op te hebben getreden. We zullen moeten repeteren, we zullen naar Enschede moeten afreizen (meer dan twee uur rijden), voor een optreden van circa een kwartier. Alles voor niks, voor de eer, enkel ter meerdere eer en glorie van onszelf. Ik heb zelf onmiddellijk zin. Nog één keer De Suzannes spelen. Nog één keer punk. Ik bel Loek, de gitarist. Hij is onmiddellijk voor. Ik vraag hem of hij de telefoonnummers weet van de andere twee Suzannes. Hij gaat zoeken, ik geef hem mijn emailadres. Ik kom thuis en kijk in mijn adressenboekje. Papier is geduldig. Ik vind de nummers van de andere twee. De volgende ochtend bel ik Tull, de bassist. Even enthousiast als Loek en ik. De laatste is Klaas, de drummer. Ik bel zijn nummer en ik krijg een zoon aan de lijn. Die geeft me het 06-nummer. Ook Klaas is enthousiast er is slechts één probleem, hetzelfde als tien jaar geleden. Hij heeft geen drumstel en geen stokken meer. Maar dat kan geregeld worden. Ik bel Loek terug om te zeggen dat we het gaan doen. Hij vertelt me dat de EP van de Suzannes te koop is in iTunes. Dat blijkt waar. Maar wie heeft de rechten op onze nummers? Een onderzoek waard. Straks moeten we betalen om onze eigen nummers te mogen spelen.

Klik op het plaatje en ga naar de iTunes winkel