Auray

Onderweg van Belle-Ile naar Parijs
Zaterdag 4 augustus 2007

In Auray is tussen de middag weinig te doen. De straten zijn verlaten. De zon schijnt fel en maakt het contrast tussen licht en donker groot. Op een bankje in de schaduw van de uit de kluiten gewassen kerk zit een man met een witte hoed met zwarte band te telefoneren. Rue Charles de Blois. Een enkele auto passeert. Iedereen is aan het eten, de luiken zijn gesloten. Met uitzondering van een enkele bakkerij is er bijna geen winkel en de winkels die er zijn zijn niet open. Een verlaten kantoortje om op paarden te wedden, een kapper, een vervallen winkel voor 'Épicieries Biologiques', een paar hotels. Alles heeft een traagheid alsof de tijd langzamerhand bezig is tot stilstand te komen.
Ik sla een hoek om aan het einde van de Rue Jean Jaurès en kom op een iets grotere weg die parallel loopt met de spoorlijn langs welke wij hier zijn aangekomen. Hier rijden iets meer auto's. Verder is de weg verlaten. Onze reis is twee uur blijven stilstaan in Auray en zal later in de trein nog meer vertraging oplopen.