Chalon dans la Rue: de vierde dag (zaterdag)

La Chouing: Ainsi soit-il (Hommage à Kiki).
Drie mannen in het zwart met zwarte badmutsen. Ze spelen een drieluik waarin ze de laatste eer betonen aan hun overleden vader, de clown Kiki. Drie delen, Oraires Funèbre, Mort de papa en O Sole Mio. De mannen zijn uitstekende mimespelers die met simpele gebaren en een enkele oogopslag het publiek aan het lachen brengen. Mooie effecten zoals het zwarte poeder in de mond van een van de drie die daarna zijn laatste adem uitblaast met zwarte wolkjes. Het cassettebandje dat heen en weer gespoeld omdat het uiteinde om één van de mannen gerold zit. De voorstelling zelf is als geheel wat onevenwichtig. Vooral omdat het laatste deel nogal flauw is valt het geheel uiteindelijk wat tegen. Maar het eerste deel waar de begrafenis wordt gespeeld is goed en het middelste deel waarin de dood van vader wordt nagespeeld, is zelfs heel erg goed. Het is duidelijk dat deze drie mannen tot veel in staat zijn in een beter in elkaar gezet stuk.

Cie Jordi L. Vidal: Chrysalis
Een man en een vrouw dansen met een kabeltouw van een meter of zeven/acht. Dat is de simpele opzet van deze dans/acrobatiek voorstelling. Een spannende pas-de-deux. Een liefdesdans. De Parking Lapray is volgestroomd met toeschouwers want de faam van deze voorstelling heeft zich al rondgesproken via mond-tot-mond reclame. Energiek, spannend en vertederend. Uiteindelijk wordt het stuk touw opgerold tot een bol voor de buik van de vrouw, daarmee een zwangerschap suggererend. Een mooi happy end van een indrukwekkend spel.

Le Biphasé: Zirbut'
Eigenlijk doen de twee acrobaten van Biphasé, opnieuw een man en een vrouw, hetzelfde als het paar van Chrysalis, maar dan anders. Een pas-de-deux. Een liefdesdans. Niet met een touw maar met acht kegels waarmee jongleurs normaliter overgooien om het oneerbiedig te zeggen. Dat is namelijk precies hetgeen dit tweetal niet doet met de kegels. Ze komen één voor één op met de kegels half verstopt onder hun kleding. Twee kegels in de kraag van hun jas waarvan de smalle uiteinden opvallend schuin naar boven uitsteken als twee stokjes in het haar van een Japanse vrouw. De andere twee kegels dienen als hakken voor hun blote voeten en zitten met banden aan voeten en enkels vastgemaakt. De kleding, vooor beiden, voor man en vrouw gelijk, is een jasje met daaronder een klokvormige rok met onderin een hoepel.
Nadat de man zich heeft opgemaakt komt de vrouw op en dan begint een duizelingwekkende dans van aantrekken en afstoten. Een wervelende draaikolk van beweging zoals de dans met op elkaar geplakte monden. Een prachtige scène waarin de man met behulp van een kegel tussen de twee buiken opnieuw leven pompt in het lichaam van de vrouw. Een paringsdans. En de scène waarin de man op acht rechtopstaande kegels wordt gelegd waarna de vrouw hem omver kegelt door onder hem door te rollen. Toch nog indrukwekkender en spannender dan Chrysalis uiteindelijk en grappig genoeg gebaseerd op dezelfde soort uitgangspunten.

Haut la mains: Accord Caboche
Twee mannen, een muzikant en een poppenspeler, spelen een muzikaal spel met een klein poppetje bewogen door draden. Beetje te lieflijk, te langzaam en te saai. We wachten het einde niet af.

Arcane-Les Philébulistes: Arcane
Twee acrobaten met een vier meter hoog dubbel fietswiel. De twee wielen zijn in het midden op de as verbonden met elkaar door een zitje voor de een. Adembenemende toeren worden er op verricht. Mijn medereizigers vinden het saai, ik vind het erg spannend, in het begin zelfs een beetje eng als ik me bedenk wat er zou gebeuren en de mannen de controle over het wiel verliezen. Misschien komt het omdat ik dichter bij zit maar ik heb me niet verveeld, zij wel.

Eten op Place de l'Hotel de Ville.
Het blijkt niet makkelijk op zaterdagavond tijdens Chalon dans la rue een plek te vinden om te eten. We hadden moeten reserveren. Maar gelukkig vinden we een café op de markt waar we heerlijk tosti's eten.

Les Passagers: Walldance-couleurs
Synchroon dansen op een verticale wand. Er zijn meer van dit soort voorstellingen op het festival maar deze voorstelling blijkt de verkeerde keuze. Het is knap en we hebben bewondering voor de spelers maar iedere scène die we zien is meer van hetzelfde. Mooi als levend decor. Ik moet denken aan synchroonzwemmen. Een beetje teleurgesteld gaan we naar huis maar eigenlijk is daar geen reden voor want we hebben deze dag weer veel moois gezien.

Foto: het programma van het Collectif Belouga dat de Square Shabas bezet houdt met voornamelijk circusvoorstellingen in tenten en een Mongoolse yurt. We zien er vandaag anderhalve voorstelling, buiten, de dag er na nog één.