Harold K

Hoogtepunt van een avond Stukafest is voor mij Harold K. We, dat zijn twee collega's en ik, zien hem optreden in de zolderkamer van Geert. Het is onze tweede voorstelling in het rondje van drie. Daarvoor hebben we in Centrum Beeldende Kunst al een Poetry Slam gezien die gewonnen wordt door de een week geleden door ons benoemde campusdichter Lennart Pieters. Vervolgens traden daar Wilfried de Jong en Ernest van der Kwast op met grappige studentikoze brieven aan elkaar, stukjes uit hun boeken en het verhaal van een reportage voor de Revu over een Indiase man die met zijn geslachstdeel vier balen met twintig kilo rijst zou kunnen tillen. Daarvoor zou hij een plaats in het Guinness Book of Records hebben bemachtigd, ware het niet dat het GBoR niet zulke onzedelijke records plaatst.

Na deze opening stappen we op de fiets en rijden naar de Witte de Withstraat waar in de vensterbank bij Rolf thuis Renske de Greef op ons zit te wachten. Zij leest voor uit haar nieuwste boek En je ziet nog eens wat en probeert een discussie met het publiek op gang te brengen over ontwikkelingswerk en het nut daarvan. Ik ben niet onder de indruk.

Zoals gezegd ben ik dat wel van Harold K. Een gevoelige en verlegen jongen die fragiele liedjes zingt en speelt. Hij begeleidt zichzelf op de gitaar en doet dat erg goed. Aparte akkoorden, bijzondere wijzen van tokkelen. Hij zingt in het Nederlands, het Limburgs (waar hij vandaan komt) en één Amerikaans countryliedje, een cover, in het Engels. Mooi.

Buiten is het glad als we op weg gaan naar Mijke, naar onze laatste studentenkamer. Zij heeft een heel grote kamer aan de Graaf Florisstraat. Hier treedt min of meer tussen de schuifdeuren Revolution TV op. Beelden van een laptopje worden met een beamer op een scherm geprojecteerd. Het gaat over drie studentikoze onderwerpen, bier, sex en teevee. Bij de beelden wordt live poëzie gesproken door één van de dichters die we al eerder op de avond zagen tijdens de poetry slam in het CBK. Het is grappig maar we zijn vooral onder de indruk van de kamer en de vreemde kat die er rondloopt. Die laatste ziet er uit als een heel mager en klein hangbuikzwijntje met een kattenkop.

Na deze laatste kamer gaan we met z'n tweeën naar het NAi voor het eindfeest. Eén van onsDaar treedt Go Back to the Zoo op als vervanging voor The Madd. Dat is jammer, ik had liever The Madd gezien. Ik blijf nog even hangen. Ik twijfel of ik mijn dochter die als vrijwilliger op Stukafest werkt mee naar huis moet nemen. Maar zij is pas laat vrij, op het moment dat ik weg wil komt zij naar het feest, dus uiteindelijk fiets ik alleen terug door de nacht.