Nieuwe inzichten

Drie weken zijn we nu bezig met de lange versie van De Mooie Onbekende. De eerste repetitie was een praatrepetitie over de twee grote scènes die Dokter Kees en ik uit de eenakterversie hadden gesneden. Een scène tussen De Mooie Onbekende en Lutter, waarin ze wordt aangerand door de laatste, en een scène tussen De Mooie Onbekende en haar aanstaande echtgenoot waarin ze besluit terug te gaan naar het Duitse plaatsje waar haar zoveel naars is aangedaan.

De tweede repetitie hebben we gewerkt aan het derde bedrijf en gisteravond aan het eerste. Met het terugplaatsen van de weggesneden teksten komen er allerlei nieuwe inzichten naar boven over het stuk en over de personages. Lutter die in de eenakterversie een overduidelijke nare man was, wordt nu meer een gek, een gestoord personage. De rollen van mevrouw Mielke en de Mooie Onbekende krijgen meer diepte. Dat kwam gisteren duidelijk naar voren bij het repeteren van de opkomst van de Mooie Onbekende en haar ontvangst door de hotelhoudster, mevrouw Mielke.

Ook het ritme in de voorstelling verandert. Was het tempo in de eenakter erg hoog, nu zijn er meer rustpunten, maar daardoor is er ook meer spanning.

Foto: scène uit het eerste bedrijf, foto van Kees Deenik die ook een eigen fotoblog heeft.