Siberia: Hemel/Hel
We wachten in een grote kille ruimte met een grote tafel en er om heen wat stoeltjes en een soort tribune met kussens waarop in zwartwit moderne helden staan afgebeeld. Steve Jobs, Nelson Mandela, Martin Luther King. Sommige levend, anderen dood. Als het er niet zo kil en koud was zou je kunnen denken dat je in het vagevuur was beland voordat de voorstelling Hemel/Hel van theatergroep Siberia aanvangt. De artistiek leider van Siberia komt ons ook nog eens vertellen dat de voorstelling een half uur later begint omdat op sommige plaatsen in de communicatie is vermeld dat de voorstelling pas om acht uur begint. Hadden we een stuk rustiger kunnen eten en ons niet zo hoeven haasten.
Dan mogen we naar binnen. We nemen plaats op oranje plastic stoeltjes in de oksels van een groot kruis. Op ieder uiteinde van het kruis staat of ligt een speler en op een apart staand blok staat een vijfde. We kijken vanaf onze plaatsen omhoog naar drie mannen en twee vrouwen. Vijf jongeren die pas overleden zijn en er aan moeten wennen aan het idee dat ze er niet meer zijn en toch ergens zijn. In de hemel of in de hel. Jongeren die nog een leven voor zich hadden dat nu ineens afgelopen blijkt te zijn.
Het is een heftig stuk met grote emoties en mooie teksten geschreven door vier jonge schrijvers die zijn gecoacht door Rob de Graaf. Er wordt met veel energie gespeeld. Vooral de scène waarin blijkt dat één van de twee vrouwen is gestikt in haar eigen braaksel na het nemen van een iets te grote snuif cocaïne komt hard aan.
De boodschap van het stuk gaat toch meer over het leven dan over de dood. Dat het belangrijk is de juiste keuzes te maken in je leven. Het kan toch zo maar ineens afgelopen zijn met je. Iets wat je je als jongere zeker niet altijd realiseert.
Dit is het eerste eigen stuk van Mariëlle van de Griendt in de theaterzalen bij theatergroep Siberia en het is een goede start. Als ex-zakelijk leider bij Rotjong heb ik zo'n beetje alle stukken van Rotjong gezien maar tot nog toe zag ik tot mijn spijt en schande nog geen enkel stuk van Siberia.
P.S. Dat laatste komt ook omdat er tè veel theater te zien is op hetzelfde moment in Rotterdam. Dit weekend moest ik kiezen tussen Branden bij het RO, Onder Melkwoud bij Bonheur, Rail Gourmet van Wunderbaum, Working Title van Ivana Muller, Huis van de stilte bij OT en dit stuk.
Dan mogen we naar binnen. We nemen plaats op oranje plastic stoeltjes in de oksels van een groot kruis. Op ieder uiteinde van het kruis staat of ligt een speler en op een apart staand blok staat een vijfde. We kijken vanaf onze plaatsen omhoog naar drie mannen en twee vrouwen. Vijf jongeren die pas overleden zijn en er aan moeten wennen aan het idee dat ze er niet meer zijn en toch ergens zijn. In de hemel of in de hel. Jongeren die nog een leven voor zich hadden dat nu ineens afgelopen blijkt te zijn.
Het is een heftig stuk met grote emoties en mooie teksten geschreven door vier jonge schrijvers die zijn gecoacht door Rob de Graaf. Er wordt met veel energie gespeeld. Vooral de scène waarin blijkt dat één van de twee vrouwen is gestikt in haar eigen braaksel na het nemen van een iets te grote snuif cocaïne komt hard aan.
De boodschap van het stuk gaat toch meer over het leven dan over de dood. Dat het belangrijk is de juiste keuzes te maken in je leven. Het kan toch zo maar ineens afgelopen zijn met je. Iets wat je je als jongere zeker niet altijd realiseert.
Dit is het eerste eigen stuk van Mariëlle van de Griendt in de theaterzalen bij theatergroep Siberia en het is een goede start. Als ex-zakelijk leider bij Rotjong heb ik zo'n beetje alle stukken van Rotjong gezien maar tot nog toe zag ik tot mijn spijt en schande nog geen enkel stuk van Siberia.
P.S. Dat laatste komt ook omdat er tè veel theater te zien is op hetzelfde moment in Rotterdam. Dit weekend moest ik kiezen tussen Branden bij het RO, Onder Melkwoud bij Bonheur, Rail Gourmet van Wunderbaum, Working Title van Ivana Muller, Huis van de stilte bij OT en dit stuk.
Reacties