Pascale Ferran: Lady Chatterley

Ours is essentially a tragic age, so we refuse to take it tragically. De eerste regel van het boek van D.H. Lawrence komt in de film van Pascale Ferran niet voor. De film is gemaakt naar de tweede versie van het beroemde Lady Chatterley's Lover en eindigt dan ook niet tragisch maar open.

Ik verheugde me bij voorbaat op de scène waarin Constance (Lady Chatterley) naakt de regen in loopt waarna het liefdeskoppel de liefde bedrijft buiten in de regen, om zich daarna bij het haardvuur te drogen. Dat is inderdaad een van de mooiste scènes in boek en film, maar de film is in zijn geheel een prachtige ode aan de natuur. Er wordt weinig gesproken maar de gedachten van Lady Chatterley worden duidelijk getoond door middel van natuurbeelden en minieme veranderingen in de blik van de wonderschone hoofdrolspeelster Marina Hands. Zoals wanneer ze haar man komt halen bij de mijn, waarvan hij de eigenaar is, en naar de mijnwerkers kijkt die daar voor de poort staan te roken.

Maar ook heel mooi is de onhandigheid waarmee de twee minnaars elkaar hun liefde willen laten blijken. Een ontroerende, erotische en tegelijk stijlvolle film.