Ik sta opeens met lege handen. Het dramalokaal is leeg en geen enkele van mijn spelers komt opdagen. Ik begon met drie spelers en eindigde vorige week ook met drie spelers. De vierde was er wel maar zei niet meer terug te komen omdat het niet in haar rooster in te passen was. Nu ben ik alleen met de begeleidster van de school waar ik mijn dramales geef. Vol met ideeën, maar zonder spelers sta ik met lege handen. Ik twijfel aan mezelf. Zijn mijn lessen niet leuk genoeg? En is dat een reden om niet meer te komen. Nadat de begeleidster de spelers heeft gebeld krijg ik een sms van een van de speelsters dat ze er volgende week 100% zal zijn en dat ze nu ziek is. Degene die de begeleidster aan de telefoon krijgt, de meest enthousiaste tot nu toe, heeft een vergadering. De derde is onbereikbaar. Van een vierde gaat de telefoon al de hele week onmiddellijk op de voicemail. Ze ruilen de mobieltjes met nummer en al als pakjes kauwgom. Wat te doen? Onverrichterzake fiets ik naar huis door donker Rotterdam. Vroeg thuis, dat komt me goed uit, maar enigszins gedesillusioneerd. Leeg.
Ik sta opeens met lege handen. Het dramalokaal is leeg en geen enkele van mijn spelers komt opdagen. Ik begon met drie spelers en eindigde vorige week ook met drie spelers. De vierde was er wel maar zei niet meer terug te komen omdat het niet in haar rooster in te passen was. Nu ben ik alleen met de begeleidster van de school waar ik mijn dramales geef. Vol met ideeën, maar zonder spelers sta ik met lege handen. Ik twijfel aan mezelf. Zijn mijn lessen niet leuk genoeg? En is dat een reden om niet meer te komen. Nadat de begeleidster de spelers heeft gebeld krijg ik een sms van een van de speelsters dat ze er volgende week 100% zal zijn en dat ze nu ziek is. Degene die de begeleidster aan de telefoon krijgt, de meest enthousiaste tot nu toe, heeft een vergadering. De derde is onbereikbaar. Van een vierde gaat de telefoon al de hele week onmiddellijk op de voicemail. Ze ruilen de mobieltjes met nummer en al als pakjes kauwgom. Wat te doen? Onverrichterzake fiets ik naar huis door donker Rotterdam. Vroeg thuis, dat komt me goed uit, maar enigszins gedesillusioneerd. Leeg.
Reacties