Oliva
Tijdens onze lunch ter ere van onze trouwdag praat mijn vrouw met de kok van Oliva die tien jaar geleden het koude buffet voor mijn veertigste verjaardag heeft verzorgd. Ze staan ver van mij af en ik kan hen absoluut niet verstaan. Daarom worden hun bewegingen een soort geluidloos ballet van gebaren. De gebaren van mijn vrouw zijn Hollands, zijn gebaren zijn Italiaans. Regelmatig gaan zijn handen de lucht in. Omdat hij naar me toe staat zie ik ook zijn gezicht bewegen, vol expressie. Hij ziet mij, zijn hand gaat omhoog ter begroeting, maar het geluidloze gesprek gaat verder. Even later komt hij naar me toe om me de hand te schudden en nog later komt hij onze bestelling brengen, twee frittata's, een heerlijk luchtige omelet met spek, gedroogde tomaat, ui en rucola op twee soorten grof brood besmeerd met groffe pesto in de kleuren rood en groen.
Reacties