Madonna's Man
Als we bijna bij De Zondvloed zijn begint het te regenen. Mijn vrouw stapt af om haar regenjas aan te trekken terwijl ik liever door wil fietsen. Ik weet dat we nog maar honderd meter van De Zondvloed zijn verwijderd. Ik schuil in een bushokje en als ik weer opstap is mijn achterband plat. We lopen verder. De regen wordt gelukkig minder tijdens het lopen. De Zondvloed is het oude casino op Katendrecht. Ik ben hier eerder geweest voor een dansvoorstelling. Binnen is het kaal en leeg. Er zijn nog maar weinig bezoekers en echt veel worden het er ook niet. We begroeten bekenden en drinken een kop koffie. Mijn vrouw vindt de koffie zo vies dat ze haar kopje niet leegdrinkt. Dan begint de voorstelling.
"Madonna's Man" is geschreven door Daphne de Bruin en gaat over Jozef en Maria als gewone mensen. Over hun gedachten over de zwangerschap van Maria, en over de geboorte, het leven en de dood van Jezus. Eerst komt Jozef aan het woord, dan komt Maria er bij en tenslotte God. De voorstelling bestaat voornamelijk uit losse monoloogjes, er is bijna geen contact tussen de personages. Dat vind ik jammer. Wat zich ontspint is een mooie kluwen van 'wat gebeurd zou kunnen zijn', maar er vindt geen dramatische confrontatie plaats.
God vertelt ons dat er geen plan is waar de schepping en de mensheid naar toe gaat, maar wat was dan zijn bedoeling met Jezus, zijn zoon? Grappig is zijn ontevredenheid over Jezus, God als de Heer der wrake tegenover Jezus als zijn zoon die liefde predikt. Al met al een prachtig gespeelde en humoristische voorstelling waar ik van genoten heb maar die me met enkele vragen achterlaat.
Op de terugweg als ik van metrostation Kralingse Zoom naar huis loop krijg ik nog een zinloze zondvloed aan regen over me heen. Met dank aan de Heer.
"Madonna's Man" is geschreven door Daphne de Bruin en gaat over Jozef en Maria als gewone mensen. Over hun gedachten over de zwangerschap van Maria, en over de geboorte, het leven en de dood van Jezus. Eerst komt Jozef aan het woord, dan komt Maria er bij en tenslotte God. De voorstelling bestaat voornamelijk uit losse monoloogjes, er is bijna geen contact tussen de personages. Dat vind ik jammer. Wat zich ontspint is een mooie kluwen van 'wat gebeurd zou kunnen zijn', maar er vindt geen dramatische confrontatie plaats.
God vertelt ons dat er geen plan is waar de schepping en de mensheid naar toe gaat, maar wat was dan zijn bedoeling met Jezus, zijn zoon? Grappig is zijn ontevredenheid over Jezus, God als de Heer der wrake tegenover Jezus als zijn zoon die liefde predikt. Al met al een prachtig gespeelde en humoristische voorstelling waar ik van genoten heb maar die me met enkele vragen achterlaat.
Op de terugweg als ik van metrostation Kralingse Zoom naar huis loop krijg ik nog een zinloze zondvloed aan regen over me heen. Met dank aan de Heer.
Reacties