The spider and the fly

Van dichtbij zag de zanger er minder knap uit dan toen hij daarnet op het podium stond te zingen. Zijn mond hing half open en in plaats van muziek kwam er een geur van sigaretten en drank uit. Dat merkte ze als hij zich naar haar vooroverboog om iets in haar oor te schreeuwen. Het was lang geleden dat ze in De Kuip Mick Jagger had toegejuicht. Deze zanger was niet half zo knap en nog geen kwart zo beroemd. Hij droeg een kleverig zwart leren jasje en een paar vale jeans. Roos, haar vriendin tikte op haar schouder ten teken dat ze weg wilde, naar huis. Dit was haar kans om op een elegante manier van hem af te komen. Morgen vroeg op, geen tijd, jammer maar helaas.

Waarom zei een stem in haar dan toch te blijven? "Don't say Hi like the spider to the fly" zong Mick Jagger zo'n twintig jaar geleden in de tijd dat alle platen van de Stones in geschreeuw eindigden en zij allebei jonger en mooier waren. Ze was niet wanhopig maar wilde toch wel weer eens iets anders dan zichzelf voortdurend behelpen met een apparaatje.

Haar vriendin keek vermoeid, deed haar jas aan en knoopte hem dicht. Zij bleef ondertussen vriendelijk lachen naar de zanger. Ze ging nog iets dichter bij hem staan. Ze zag aan de lijnen in zijn gezicht dat hij rond de vijftig moest zijn. Zelf zag ze er met haar vijfenveertig niet meer piep uit, maar beter dan hij. Zij stifte haar lippen nog een keer en bekeek zichzelf in het zakspiegeltje. Hij bestelde nog een keer. Voor haar een droge witte wijn en voor zichzelf een bier. Zijn behaarde hand reikte haar het glas aan en ze proostten. Ze keek veelbetekenend over het glas heen in zijn ogen. Hij keek vermoeid maar dat maakte hem aantrekkelijker. Ze wist dat ze gevangen zat in het web dat hij rond haar had gespannen. Normaal zou ze weggerend zijn, maar ze voelde zich alleen. Ze keek om zich heen en zag dat de bar begon leeg te lopen. Ze zag haar vriendin zonder omkijken de deur uitgaan.

Op het parkeerterrein was ze alleen met hem en probeerde hij haar te zoenen. Ze liet hem zijn gang gaan. Met een zakdoekje veegde ze de lipstick van zijn mond. Tijdens het zoeken naar het zakdoekje controleerde ze of ze condooms bij zich had. Zijn hotel was om de hoek, haar autootje glansde in het maanlicht. Ze had nu toch al te veel gedronken, het was niet verantwoord om nog naar huis te rijden. De auto van haar vriendin was verdwenen. Gearmd liepen ze samen richting het hotel.

In de lift zoende hij haar opnieuw. Haar lipstick zou nu wel verdwenen zijn. Hij had moeite het sleutelgat te vinden en ze nam de sleutel van hem over. De hotelkamer was gelukkig netjes en schoon. Ze liet zich op het bed vallen en schopte haar schoenen uit, blij dat ze eindelijk kon gaan liggen. Ze vroeg zich af of ze hem kon vragen of hij zijn tanden wou poetsen maar dat leek haar al te tuttig. Liefde moet pijn doen, had ze ooit gehoord, en dit was niet eens liefde.

Hij trok zijn leren jasje uit en liet zich eveneens achterover op bed vallen, naast haar. Toen ze bezig was zijn gulp open te knopen merkte ze dat hij in slaap was gevallen. Hij snurkte zachtjes. Ze keek vertederd naar zijn slapende geslachtsdeel en gaf er voorzichtig een kusje op. Ze trok zijn schoenen uit en zijn broek, daarna zijn onderbroek. Ze trok voorzichtig de deken onder hem vandaan en dekte hem toe.

Terwijl ze terugliep naar haar auto zag ze dat de maan die van tijd tot door de wolken scheen vol was, ze voelde een paar druppels op haar gezicht en versnelde haar pas.