Kunstcafé

Het is druk in het kunstcafé. Mijn tafeltje is niet afgeveegd. De kruimels van de vorige bezoekers liggen er nog. Ook komt er niemand om mijn bestelling op te nemen. Aan lange tafels zitten grote groepen grijze dames. Ongetwijfeld voor of na een bezoek aan de Kunsthal, waar een grote tentoontstelling te zien is van de nog altijd populaire Henri-Toulouse Lautrec. Het doet me denken aan het Hotel Centraal in Enschede waar ik als student samen met Paul Tornado naar toe ging met als doel een rijke oude weduwe aan de haak te slaan.
Ik word toch nog ontdekt door een dienstertje met oranje vlashaar en bijpassende oranje oogschaduw. Het doet haar toch al in geringe mate aanwezige schoonheid geen goed. Luttele momenten later wordt mijn bestelling al gebracht door een Zuid-amerikaans aandoende schone. Een helaas niet al te hete chocolademelk.
De dames aan de lange tafels staan op en verlaten het kunstcafé want er is uitverkoop in de Bijenkorf. De rust keert weer. Ik leg mijn potlood neer en pak mijn boek.