Tom Struyf: The Tatiana Aarons Ecperience

Voordat we met het Vermoeden onze eigen voorstelling spelen op het ATFR 2011,kijken we eerst naar The Tatiana Aarons Experience, een solovoorstelling van één van de vaste acteurs van het OT, Tom Struyf.

Tom Struyf is op vakantie in Lissabon en wordt 's nachts op straat aangesproken door een jongedame, een studente uit Zuid-Afrika, die naar het vliegveld wil op haar tas op te halen. Ze zit in een gecompliceerde situatie. Haar tas is op het vliegveld, haar paspoort in het hotel waar ze verblijft en de receptionist wil haar het paspoort niet teruggeven voordat ze de hotelkamer heeft betaald. Hij heeft een heel fijn gesprek met haar en het eindigt er mee dat hij haar aanbiedt een taxi naar het vliegveld te betalen. Zij geeft hem haar naam, telefoonnummer en emailadres en verdwijnt. Het geld zal ze de volgende dag in een enveloppe afgeven bij de receptie van het hostel.

Maar dat geld en de vrouw ziet hij niet meer terug.

Dan begint hij een speurtocht. Eerst op internet, via de telefoon, hij neemt contact op met een psychologe, alles om te zoeken wie en wat Tatiana Aarons is. Het is een fascinerend spel dat Tom Struyf speelt met werkelijkheid en fantasie. Zijn verhaal is gebaseerd op twee psychologische theorieën: ToM, vast niet toevallig zijn voornaam, oftewel Theory of Mind. Dat is de theorie dat je wat je beleeft probeert de vatten in een afgerond en kloppend verhaal. Tom kan niet geloven dat de vrouw tegen hem heeft staan liegen,maar gaat tegelijk twijfelen aan de feiten van zijn verhaal.

De andere theorie heet cognitieve dissonantie, de onaangename spanning die ontstaat bij het kennis nemen van feiten of opvattingen die strijdig zijn met een eigen overtuiging of mening, of bij gedrag dat strijdig is met de eigen overtuiging, waarden en normen. Tom is er van overtuigd dat de vrouw de waarheid sprak.

Hij vertelt zijn verhaal met behulp van een camera en een laptop, met een beamer om de beelden van beide te projecteren op een groot scherm achter hem. Het is een verwarrende ervaring, de Tatiana Aarons Experience. Want is wat Tom vertelt echt waargebeurd of is het een verzonnen theatervoorstelling. Dit element, acteurs die zogenaamd zichzelf spelen en waargebeurde verhalen vertellen, komt vaker terug in het ATFR-weekend. Ook Kees Deenik en Minnekus de Groot van Theater Over... doen zoiets, en ook Romana Vrede in de voorstelling Will. Acteurs die niet willen spelen, maar iets vertellen.

Uiteindelijk bevalt me van de drie deze voorstelling van Tom Struyf het beste. Onder andere door het open einde, de vormgeving en door de mooie verdubbeling van het verhaal van een leugenaar op dat van een acteur. Knap gedaan.