Iers dagboek: Wandelen

Na een heftige nacht worden we wakker als een heftige regenbui op het dakraam van onze kamer neerklettert. Gisteravond stonden we in de binnenstad van Killarney versteld van het grote aantal schaars geklede jongedames in te korte rokjes, op te hoge hakken. Het geeft niet of je benen vijftig pond per stuk wegen, een korte rok en een hoge hak is een must. Zaterdag uitgaansavond in Killarney, het Renesse van Ierland.

Nadat wij al enige tijd lagen te slapen kwam een gedeelte van deze dames vergezeld van hun jonge heren thuis. Dronken, vloekend, tierend, huilend en met de deuren slaand. Steeds als we dachten datm het afgelopen was ontvlamde de ruzie weer, en werd er met deuren geslagen. Een van de meisjes huilde als een juffershondje, een jongen eiste zijn tas terug, iemand was geruineerd, de baas dreigde iemand op straat te zetten als ze niet gauw stil zouden zijn.

De volgende ochtend was alles weer normaal. De jongeren hebben we niet meer gezien maar uit de hemel viel de regen met bakken neer. De buienradar beloofde niet veel goeds. Optimistisch gingen we na het ontbijt toch op weg naar Ross's Castle. Het was alweer droog en na nog geen kilometer te hebben gewandeld zagen we al drie herten die ons aankeken, verscholen tussen de struiken met grote ogen op ons gericht.

Bij het kasteel aangekomen besluiten we de rondvaart over het meer te doen op een echte Hollandse rondvaartboot. Onze schipper weet veel te vertellen van de geschiedenis en van de natuur. Daarna bezoeken we het kasteel. Een enigszins streng ogende dame leidt ons rond langs de vier of vijf verdiepingen van het vijftiende eeuwse fort.

Dan lopen we langs het meer terug naar het stadje. Soms regent het lichtjes en het is harder gaan waaien maar we komen redelijk droog aan. Pas als we de Saiint Mary-kathedraal aan het bekijken zijn regent het weer serieus en ook 's avonds als Mijn Dochter en ik voor het laatst samen dineren in een pub is het stevig aan het stortregenen. Gelukkig wordt terwijl wij nagenieten van het eten de muziekinstallatie opgebouwd. We blijven nog lang hangen en blijven kijken en luisteren naar een Ierse zanger en gitarist die voornamelijk Amerikaanse liedjes op het repertoire hebben staan.

Maar de regen stopt niet echt en als ik genoeg heb van de muziek rennen we door de regen naar de volgende pub. Als we daar ons drankje op hebben is het gelukkig droger en lopen we naar huis. Onze laatste avond samen in Ierland.