Suzannes: het optreden
Het optreden in Babylon in Woerden zit er op en ondanks mijn aanvankelijke tegenzin kan ik niet anders dan toegeven dat het heerlijk was. Geen moment spijt. Het is heerlijk om de oude nummers van de Suzannes nog eens uit te voeren en nu in een nieuw swingender jasje met blazers, toetsen en mandoline. Veel enthousiaste reacties, ook van onbekenden en ook van bevriende muzikanten. Maar ook het samenspelen met andere muzikanten schenkt me veel bevrediging, met de blazers, met de nieuwe drummer en natuurlijk ben ik blij met de toevoegingen van good old Willem op toetsen en mandoline. Dat alles geeft een nieuwe dimensie aan het geluid van de Suzannes en meer variatie en diepgang aan de de eenvoudige nummers.
Op weg naar het diner in een Wok-restaurant, tussen de soundcheck en het optreden, komen we er achter dat we eigenlijk medeplichtigen zijn aan 'de wraak van Tull'. Onze bassist die tevens voorzitter is van het jongerencentrum heeft vijf jaar eerder opgetreden bij het 25-jarig bestaan en toen vonden de jongeren het maar oude koek wat hij ten gehore bracht met zijn band. Nu wil hij de jongeren een poepie laten ruiken. Dat lukt wonderwel. Iets wat ik niet had verwacht. Er wordt gesproken over een authentiek geluid dat jongeren heden ten dage proberen na te maken wat ze niet goed lukt. Maar ons ouwe lullen wel. Zo worden we ook aangekondigd als ouwe lullen. De technicus, een joch van rond de negentien, noemt ons rollatorpunks.
De wraak van Tull: Een half uur lang op full speed zestien nummers spelen in een echt ouderwets jongerencentrum. Niet voor niets goed gerepeteerd. Er waren fans van vroeger en we hebben mijns inziens nieuwe fans gemaakt door mensen blij te maken die de Suzannes nog nooit eerder hadden gezien. Hopelijk doen we het nog een paar keer over, de plannen zijn er in ieder geval.
Foto: Willem Schneider op mandoline
Reacties