Marcello Fois: Immer Dierbaar

Op eiland Sardinië zelf lees ik als eerste het boek Immer Dierbaar, een Sardeense misdaadroman van Marcello Fois. Het is een klein en mooi vormgegeven boekje over de speurder Sebastianu. Waarom het boek Immer Dierbaar heet is me niet geheel duidelijk. Het immer dierbaar is de wandeling die Sebastianu dagelijks maakt naar de top van de berg (de Monte Ortobene?) om zijn gedachten op orde te brengen. Hij moet in opdracht van een moeder het geval oplossen van haar zoon, een mooie jongen met blauwe ogen en rood haar, die een aantal schapen zou hebben gestolen en nu verdwenen is.

Sebastianu is een soort negentiende eeuwse Maigret, het verhaal is nergens echt spannend, maar het kabbelt lekker voort en draait vooral om de psychologie van de personages. Onderweg naar de oplossing valt nog een aantal onschuldige slachtoffers, maar het is nergens een geheim dat de verdachte jongen niet de dader is. Mooi zijn de beschrijvingen van de omgeving en de personages zijn ook mooi opgetekend, maar ik ben nog steeds niet echt een liefhebber van detectiveboeken. Leuk als ontspannend vakantieboek.