Ik heb nog wat tijd over voordat ik met de trein naar Delft reis. Omdat ik pas een nieuwe kortingskaart opgestuurd heb gekregen wil ik graag het OV-chipkaart-tegoed dat nog op de kaart staat van de ene naar de andere kaart laten overzetten. Volgens de mevrouw die ik hierover belde bij de Nederlandse Spoorwegen kan dat bij de RET. Omdat alles nogal opgebroken is voor het Rotterdamse Centraal Station is het nog een aardige tippel met een zware gitaar. Ik stel mijn vraag aan de beambte achter het loket. Nee, dat moet bij de NS antwoordt hij mij. Anders moet hij mij 2,50 kosten rekenen. Maar het geld dat er op staat is toch van de RET, vraag ik, of eigenlijk van mij, maar als ik het tegoed gebruik wordt het van de RET. Nu is het nog virtueel geld van mezelf, dat ik maar op een manier gebruiken kan, namelijk door het aan de RET te geven. Met de zware gitaar loop ik terug naar het station, de trap op, naar het kantoor van de NS. Gelukkig is het niet druk en ben ik onmiddellijk aan de beurt. Ik stel mijn vraag aan de, ditmaal vrouwelijke, beambte en zij zegt dat de RET het ook kon doen, gratis volgens haar. Maar ze wil me graag van dienst zijn en loopt met een collega met mijn twee kaarten naar een apparaat om mijn tegoed over te zetten. Even later roept ze me. Ik loop naar het loket waar het apparaat staat. Ik heb twee keer niet uitgecheckt zegt ze, en heb nog tweemaal vier euro tegoed van de RET. Ze kan het geld over zetten maar dan ben ik die acht euro kwijt. Als ik die acht euro alsnog wil claimen moet ik toch nog een keer terug naar de RET. Dus opnieuw loop ik van het station naar het huisje van de RET, met de gitaar die steeds zwaarder lijkt te worden. Goed voor mijn armspieren. Ik vertel het verhaal aan de beambte die bij hoog en laag vol blijft houden dat hij van zijn baas 2,50 moet rekenen om mijn tegoed op een NS-kaart over te zetten. Hij draait het rapport uit van mijn ritten met de OV-chipkaart en geeft me een formulier dat ik in kan vullen om mijn teveel betaalde acht euro terug te krijgen. Ik stop alles in mijn binnenzak en ga nu weer met gitaar naar de NS. De mevrouw is opnieuw snel beschikbaar en zet het geld, 3,16, over van de ene kaart naar de andere. Dan kan ik op de trein en naar Delft.
Ik heb nog wat tijd over voordat ik met de trein naar Delft reis. Omdat ik pas een nieuwe kortingskaart opgestuurd heb gekregen wil ik graag het OV-chipkaart-tegoed dat nog op de kaart staat van de ene naar de andere kaart laten overzetten. Volgens de mevrouw die ik hierover belde bij de Nederlandse Spoorwegen kan dat bij de RET. Omdat alles nogal opgebroken is voor het Rotterdamse Centraal Station is het nog een aardige tippel met een zware gitaar. Ik stel mijn vraag aan de beambte achter het loket. Nee, dat moet bij de NS antwoordt hij mij. Anders moet hij mij 2,50 kosten rekenen. Maar het geld dat er op staat is toch van de RET, vraag ik, of eigenlijk van mij, maar als ik het tegoed gebruik wordt het van de RET. Nu is het nog virtueel geld van mezelf, dat ik maar op een manier gebruiken kan, namelijk door het aan de RET te geven. Met de zware gitaar loop ik terug naar het station, de trap op, naar het kantoor van de NS. Gelukkig is het niet druk en ben ik onmiddellijk aan de beurt. Ik stel mijn vraag aan de, ditmaal vrouwelijke, beambte en zij zegt dat de RET het ook kon doen, gratis volgens haar. Maar ze wil me graag van dienst zijn en loopt met een collega met mijn twee kaarten naar een apparaat om mijn tegoed over te zetten. Even later roept ze me. Ik loop naar het loket waar het apparaat staat. Ik heb twee keer niet uitgecheckt zegt ze, en heb nog tweemaal vier euro tegoed van de RET. Ze kan het geld over zetten maar dan ben ik die acht euro kwijt. Als ik die acht euro alsnog wil claimen moet ik toch nog een keer terug naar de RET. Dus opnieuw loop ik van het station naar het huisje van de RET, met de gitaar die steeds zwaarder lijkt te worden. Goed voor mijn armspieren. Ik vertel het verhaal aan de beambte die bij hoog en laag vol blijft houden dat hij van zijn baas 2,50 moet rekenen om mijn tegoed op een NS-kaart over te zetten. Hij draait het rapport uit van mijn ritten met de OV-chipkaart en geeft me een formulier dat ik in kan vullen om mijn teveel betaalde acht euro terug te krijgen. Ik stop alles in mijn binnenzak en ga nu weer met gitaar naar de NS. De mevrouw is opnieuw snel beschikbaar en zet het geld, 3,16, over van de ene kaart naar de andere. Dan kan ik op de trein en naar Delft.
Reacties