Afwezig

Weer is er onverwacht een speler afwezig en met een onduidelijk verhaal. Ik wind me vreselijk op, spreek boos in op zijn antwoordapparaat, maar dat helpt maar enigszins. Eerste les in het eerste hoofdstuk in Stanislavski's lessen voor acteurs deel 1: kom altijd op tijd en wees altijd aanwezig. Toneelspelen is net als een teamsport, alle spelers zijn even belangrijk ondanks dat het er soms anders uitziet. Op de fiets onderweg naar de repetitie zit ik me vreselijk op te winden en ik blijf lange tijd boos. Ik heb de neiging hem in te spreken dan maar helemaal niet meer te komen maar weet dat ik mezelf en de groep dan in de problemen breng. Want wie moet hem twee weken voor de voorstelling vervangen?

Maar we spelen een doorloop zonder de afwezige speler en ik val voor hem in met het tekstboek in de hand. Er is twee man publiek en de spelers spelen los. Hier en daar niet scherp, maar het gaat grotendeels goed en naar mijn tevredenheid. Vooral de Hoofdrolspeelster speelt onverwacht en tot mijn verrassing erg goed. Ze maakt wat fouten in de mise en scène (volgens mij ziet en voelt ze nog niet waar dat hem in zit) en de laatste cruciale scène is nog steeds niet goed. Daar wil ik nog aan werken. Ze ontspant waar ze niet moet ontspannen. Volgende week apart aan werken.