Labels
Gepost door

Tirza

Jörgen Hofmeester is mislukt. Zijn huwelijk is mislukt. Zijn oudste dochter is mislukt. Zijn carrière is mislukt. De opbouw van een kapitaal voor zijn kinderen is mislukt ten gevolge van de gebeurtenissen op 9/11. Hij woont in de beste straat van Amsterdam, op stand, maar zijn hele leven is mislukt. Hij doet nog een poging om te slagen als vader van zijn jongste dochter, Tirza, maar ook die laatste poging mislukt. Ook zij keert zich van hem af. Ze wordt verliefd op een jongeman, Choukri, die sprekend op Mohammed Atta lijkt, het brein achter 9/11. Hierin ziet Jörgen Hofmeester een samenzwering tegen hem. Mohammed Atta neemt hem tenslotte het laatste af wat hij nog over had. In zijn jeugd heeft Hofmeester de liefde doodverklaard, hij probeert het nog een laatste keer door zijn jongste dochter alle liefde te geven die hij nog in zich heeft, maar ook dat mislukt.

Tirza is het zesde boek dat ik van Arnon Grunberg lees en zeker één van de beste. Het verhaal is spannend opgebouwd en goed gecomponeerd met gebeurtenissen die zich herhalen en in omgekeerde vorm terugkeren. Vaak weet je en voel je wat er gaat gebeuren en als het dan gebeurd is het toch spannend. Het troosteloze huwelijk, de verhouding met zijn dochters, de tocht door de woestijn van Namibië met de negenjarige Kaisa, alles is mooi beschreven, maar toch mist het boek iets. Zelf ben ik net als Jörgen Hofmeester in het bezit van twee dochters, reden genoeg om me te kunnen identificeren met hem, maar hij blijft op een afstand. Zijn waanzin staat te ver van me af. "Ik moet niet mijn verstand verliezen," zegt hij op de eerste pagina, onwetend van het feit dat hij dat verstand allang verloren heeft. Op deze eerste pagina wordt, onbekend voor de lezer op dat moment, een groot aantal zaken genoemd die later in het boek terugkomen. Aan het einde van het boek heb ik het gevoel iets gemist te hebben. Er is me iets tussen de vingers door geglipt. Een begrip, een mededogen, een zin. Net als in De Asielzoeker is dat juist één van de thema's, de zinloosheid van het bestaan, maar toch.
Post e-mailen
Labels:

Reacties

Anoniem zei…
Het leukste van dit boek natuurlijk is de commotie die het teweeg heeft gebracht in weblogland. Ik weet niet in hoeverre je daarvan op de hoogte bent, maar vlak voordat het boek is uitgebracht heeft een weblogger/schrijver in opdracht van Grunberg zich een tijdje voorgedaan als Tirza, op de gelijknamige website. Tirza reageerde op een aantal gevestigde weblogs (leuk genoeg ook op die van mij), en bleek later dus een 'fake' te zijn. De meningen van verschillende bloggers waren sterk verdeeld: een deel vond het een geslaagde ludieke actie, een ander deel voelde zich zo zeer in de maling genomen dat het niet meer leuk te noemen was.
9:07 p.m.
Fedde van der Spoel zei…
Ik heb gehoord van het fake-weblog, maar heb het nooit gezien. Vond het wel een goede publiciteitsstunt, net als de stunt met de geit bij het verschijnen van De Asielzoeker. Toen reisde Arnon Grunberg Nederland door samen met een geit om aandacht te genereren voor zijn nieuwste boek.
6:08 p.m.
Een reactie posten

Populaire posts