I sete a Tebe

Zeven tegen Thebe is een antieke Griekse tragedie van Ayschylos. Michela Lucenti maakte met het Balletto Civile een moderne bewerking met veel zang, dans en beweging. Ik zie de voorstelling op het Noorderzon-festival in Groningen. Het is een trage maar prachtige voorstelling. Na enige tijd haakt een gedeelte van het publiek af en daalt nogal storend de krakende tribune af. Maar de achterblijvers worden beloond. Steeds indringender wordt de voorstelling.
Zelf speelt Michela Lucenti Marlene, een kruising van moeder Courage van Brecht en Marlene Dietrich, tegelijk een soort van medium en hoer die het geld van de machthebber van Thebe, Eteocles, aanneemt terwijl Polynneikes zijn broer, met zeven legers op de zeven poorten van de stad bonkt. Beide partijen worden door dezelfde spelers/dansers gespeeld en zijn slechts te onderscheiden door een klein zwart hoedje. Verder dragen de mannen zwarte pijen waaronder witte verborgen zitten die pas op het einde tevoorschijn komen als ze ook die laatste uittrekken en uiteindelijk naakt op het toneel eindigen. Een indrukwekkende einde van de oorlog tussen beide broers.
De voorstelling bestaat uit mooie beelden, hier en daar volstrekt onbegrijpelijk en speelt met actualiteit door parallellen te trekken met de oorlog tussen de Israëliërs en de Palestijnen. Verder speelt het katholieke geloof een grotere rol dan de Griekse godenwereld van het originele stuk. Onder de indruk blijft het publiek achter en geeft een staande ovatie.

Lees hier de recensie op TheaterCentraal.nl