Stamcafé

Le Palais, Belle-Ile-en-Mer
30 juli 2007

Het weer is niet hetzelfde als vorige keer. In mijn herinnering was het toen elke dag mooi weer na een ochtendlijke bewolkte hemel, ditmaal vallen ook tussendoor buien en is het wisselvallig. 's Ochtends is het fris, 's middags meestal warm.
Toen ik gisterochtend langs ons stamcafé fietste zag ik allerlei plakkaten aan de binnenkant van de ruiten bevestigd. Het café is op last van de politie gesloten. Wegens overlast veroorzaakt door de klanten van het café en wegens het schenken van alcohol aan minderjarigen. De leeftijdsgrens is hier net als in Nederland zestien jaar. Het is zo'n leuk café, ons stamcafé Le Ty'pen Ar. Veel jongeren, veel rastafarikapsels, leuke muziek. (Ik vraag het leuke blonde meisje dat ons bedient wat het is en ze antwoord iets als Safarabara Barouf, het klinkt als een Franse cd die ik ooit van P. heb gekregen en waarvan ik me de naam niet kan herinneren, dat blijkt Sanseverino te zijn en misschien toch hetzelfde als wat het meisje zei.)
Met mijn jongste dochter loop ik op zondagavond het dorp in op zoek naar de discomuziek die van verre te horen is en dus ook op onze camping. Er is een feest (Nouvel R) in het Bois de Génies maar we hebben geen idee waar dat bos is. Dus gaan we op het geluid af met onze oren als kompas. Maar het weerkaatst tussen de bergen en lijkt de ene keer van links en dan weer van rechts te komen. Als we langs de haven lopen zie twee jonge meiden lopen aan de overkant van de weg. Ik spreek ze aan of zij een idee hebben waar de muziek vandaan komt. Zij denken dat het van een privéfeest afkomstig is en noemen een naam, iets met 'bleu'. Maar volgens hen is een eindje verderop een leuk café, De Nar versta ik. Het Bois de Génies vinden we niet, later vind ik het toch nog, maar die avond keren mijn jongste dochter en ik onverrichterzake terug. Ik stel haar voor om nog even naar het leuke cafeetje te gaan, maar ze wil liever terug naar de tent.
De avond er na vraagt ze of ik weet hoe dat cafeetje heet. Ik zeg Typ'en Nar want ondertussen heb ik het gezien en weet ik dat het niet zoals ik verstaan had. Zij heeft het ook gezien. Als mijn vrouw en ik later diezelfde avond het bewuste café binnenlopen zien we daar onze beide dochters zitten achter een glas Breizh Cola, Bretonse cola.