Op straat
Le Palais, Belle-Ile-en-Mer
30 juli 2007
Om de een of andere reden had ik dit verwacht, hen hier aan te treffen na de opmerking van Jongste Dochter, maar het idee hiervoor blijkt geboren bij de Oudste en pas nadat wij waren vertrokken. We drinken een glaasje met hun en gaan met z'n tweeën naar huis. Zij komen later en krijgen van ons de opdracht om half een te vertrekken.
Als mijn vrouw en ik 's avonds laat langs de kade van de jachthaven lopen zijn we overal groepjes jongens rondhangen. Het lijkt ons allebei toch niet echt vertrouwd de meiden alleen naar huis te laten gaan. Bij ons allebei komt tegelijk hetzelfde idee op. Dus keer ik terug op de fiets.
Voor de deur staat de blonde jongedame die ons heeft bediend een sigaret te roken. Ik vraag aan haar of het veilig is voor mijn beide dochters om alleen naar huis te lopen. Ze zegt dat het redelijk veilig is, je moet alleen niet om twee uur naar huis fietsen, dat kan gevaarlijk zijn. Zelf fietst ze in haar eenthe na het werk om drie uur 's nachts naar huis. Ik vertel haar dat ze allebei nog jong zijn, veertien en zeventien jaar. Dan zegt ze dat het misschien toch verstandig is te blijven wachten. Dus wacht ik. Ik maak een praatje met de baas van de kroeg, een grote man met een baard en een paardestaart.
Enige tijd later arriveert een jongen met een kuif die een grote zonnebril draagt, midden in de nacht. Die blijkt als hij hem afneemt een pleister onder het oog te verbergen. Hij spreekt me aan, vraagt me wat ik er van vind. C'est mal, antwoord ik. Dan begint hij rap te praten. De baas van de kroeg vertelt hem dat ik hem toch niet kan verstaan omdat ik een Nederlander ben. Onmiddellijk slaat zijn stemming om. Nederland, het land van de weed. Kan ik hem niet wat opsturen? Hij wil me zijn adres geven, me een gratis rondleiding door de Citadelle geven. Ik vertel hem dat niet iedereen in Nederland gebruiker is. Het gesprek verwatert, hij vindt andere vrienden om mee te kletsen. Dan komen de beide meiden naar buiten, verbaasd mij hier aan te treffen. Ik vertel de jongen met de kuif dat deze twee dames ook Hollandaises zijn. Tegen hen begint hij hetzelfde lied als tegen mij, maar we vertrekken.
30 juli 2007
Om de een of andere reden had ik dit verwacht, hen hier aan te treffen na de opmerking van Jongste Dochter, maar het idee hiervoor blijkt geboren bij de Oudste en pas nadat wij waren vertrokken. We drinken een glaasje met hun en gaan met z'n tweeën naar huis. Zij komen later en krijgen van ons de opdracht om half een te vertrekken.
Als mijn vrouw en ik 's avonds laat langs de kade van de jachthaven lopen zijn we overal groepjes jongens rondhangen. Het lijkt ons allebei toch niet echt vertrouwd de meiden alleen naar huis te laten gaan. Bij ons allebei komt tegelijk hetzelfde idee op. Dus keer ik terug op de fiets.
Voor de deur staat de blonde jongedame die ons heeft bediend een sigaret te roken. Ik vraag aan haar of het veilig is voor mijn beide dochters om alleen naar huis te lopen. Ze zegt dat het redelijk veilig is, je moet alleen niet om twee uur naar huis fietsen, dat kan gevaarlijk zijn. Zelf fietst ze in haar eenthe na het werk om drie uur 's nachts naar huis. Ik vertel haar dat ze allebei nog jong zijn, veertien en zeventien jaar. Dan zegt ze dat het misschien toch verstandig is te blijven wachten. Dus wacht ik. Ik maak een praatje met de baas van de kroeg, een grote man met een baard en een paardestaart.
Enige tijd later arriveert een jongen met een kuif die een grote zonnebril draagt, midden in de nacht. Die blijkt als hij hem afneemt een pleister onder het oog te verbergen. Hij spreekt me aan, vraagt me wat ik er van vind. C'est mal, antwoord ik. Dan begint hij rap te praten. De baas van de kroeg vertelt hem dat ik hem toch niet kan verstaan omdat ik een Nederlander ben. Onmiddellijk slaat zijn stemming om. Nederland, het land van de weed. Kan ik hem niet wat opsturen? Hij wil me zijn adres geven, me een gratis rondleiding door de Citadelle geven. Ik vertel hem dat niet iedereen in Nederland gebruiker is. Het gesprek verwatert, hij vindt andere vrienden om mee te kletsen. Dan komen de beide meiden naar buiten, verbaasd mij hier aan te treffen. Ik vertel de jongen met de kuif dat deze twee dames ook Hollandaises zijn. Tegen hen begint hij hetzelfde lied als tegen mij, maar we vertrekken.
Reacties