Vertrek uit Parijs

Op het prikbord van de jeugdherberg hangt een briefje met de volgende tekst: “Mustafaera Inga. Elle doit laisser Thierry seul parce qu’il marrira pas.”

Op weg naar de metro zien we een hond die zich laat opwinden door de roodwitte borstels van een autowasserij. Eerst loopt hij er druk blaffend heen alsof het dier wil zeggen dat de borstels moeten ophouden met draaien. Zijn baas staat er bij en roept hem keer op keer terug. Dan stort het beest zich in de draaiende borstels. Door de kracht van de werveling wordt het teruggeworpen, drijfnat. Zijn baas vloekt. Wij lopen snel door uit angst dat de hond zijn vacht in onze buurt droogschudt en ons onder water zal spetteren. We duiken de metro in en vertrekken naar ons reisdoel: Belle-Ile-en-Mer.