Eenakterfestival # 02

De eerste avond van het Eenakterfestival zit er op en ik heb nu voor het eerst tweemaal de eenakter Melba Toast gezien. allebei vrij klassiek gebracht, allebei vrij dicht bij de tekst. De eerste groep, Leonardus, had de dans geschrapt, de tweede groep, Nemesis, de bel. Ik was benieuwd of er in de stukken van beide groepen ideeën zaten die ik zelf graag gehad had of zou willen stelen, maar op hele kleine details, een pauze, een lach, na, was dat niet het geval. Mijn grote angst is het einde te zien dat ik zelf ook bedacht heb, maar de twee eindes die er vanavond te zien waren, waren niet bijzonder. Ook de door mij niet uitgevoerde ideeën, een regen van Melba toast, een fanfareorkest dat op het einde opkomt, werden niet uitgevoerd. Ik spreek met de regisseurs van De Poel en van St Tar en geen van beiden vindt het stuk erg goed of inspirerend.

Als ik naar het Kapelletje toefiets zie ik trouwens een gestreepte kat met iets in zijn bek dat nog het meest op een rat lijkt, een vogel lijkt onwaarschijnlijk, ook door het tijdstip, maar zo zijn de katten in de buurt aardig op rooftocht.