Eenakterfestival # 04

Op de derde avond van het festival is in ieder geval iets anders te zien. De eerste groep, Facetten, heeft een uitgebreid decor gebouwd met een kachel, een keuken op het achtertoneel, een soort van loopplank via welke de spelers het huis binnen komen. De gesprekken die in het oorspronkelijke stuk alleen te horen zijn omdat ze zich afspelen buiten de kamer waar het stuk speelt, zijn hier zichtbaar gemaakt. De dode moeder staat hier op tape en is juist weer niet zichtbaar. Beide vondsten vind ik niet werken. De moeder op tape is een idee dat ik ook heb gehad, maar die blijft daardoor toch te afstandelijk, te ver weg, te weinig onderdeel van de voorstelling. Wat Petto doet met een walkietalkie als de anderen weg zijn is me onduidelijk. Achteraf vertelt hij me dat hij in zijn waanzin contact zoekt met zijn overleden vrouw.

De tweede voorstelling, De Poel, is de eerste totaal afwijkende voorstelling van de vorigen. Het stuk speelt nu buiten, er is een barbecu georganiseerd door Nico, en de zoon Leonard is blind. Grappige vondsten, maar ook hier heb ik het gevoel dat ze niet echt goed werken. Soms belemmeren ze de voortgang en hier wordt opnieuw te langzaam gespeeld. Op den duur gaat het tempo trekken en heb je het gevoel dat er nu iets nieuws moet gaan gebeuren. De moeder komt ditmaal op vanuit de zaal, de eerste rij. Dat is de eerste keer leuk, maar op den duur verveelt het. Geweldige vondst zijn de legen flessen die afgesloten zijn met een vacuvin. Iedere keer als er iets te drinken wordt aangeboden, wordt met een luide plop een nieuwe fles opengetrokken. Door de herhaling valt het op hoeveel er gedronken wordt, iets wat ook benadrukt wordt in het decor dat geheel uit lege flessen bestaat. Het hele podium is aan het begin van de voorstelling leeg met in een hoekje een stapeltje lege flessen die door Nico in een keurige cirkel worden gerangschikt. Tot nu toe het mooiste toneelbeeld.

Grappig is dat alle groepen andere merken Melba toast gebruiken en de tekst "De ideale basis voor de lekkerste hapjes" moeten lezen. Die tekst is volgens mij alleen te lezen op de achterkant van het Melba toast-pakje van Van der Meulen. De speelster van Facetten maakte een grappige tekstfout, zij las op de zijkant van het Van der Meulen-pakje de tekst: voor het gezelligste avondje uit of zoiets. Anderen lezen de tekst van een pakje waar het helemaal niet op staat.
(wordt vervolgd)