ATFR 2014 #2: Vrijdagavond
Omdat ik het ATFR (Amateur Theater Festival Rotterdam) start met mijn eigen short mis ik de eerste eenakter in de wedstrijd die het ATFR ook is. Mijn voorstellingenreeks begint met Festes.
Doodrijp is een tekst van Peer Wittenbols. Eerder speelden Agaath van Dijk en Dim Rossen samen met Denise Beeckmans een soortgelijke tekst in regie van Stephan Zeedijk in het atelier van Chris Ripken. Dit is een tekst voor twee personen, de tuinder Bonke en zijn vrouw Zwaan. Aan het einde van hun leven lijden ze aan een liefdeloos huwelijk. Er moet orde op zaken gesteld worden, vindt de vrouw.
In een simpel decor van een paar kratten vliegen de verwijten heen en weer. Grof taalgebruik afgewisseld met poëtische en filosofische teksten. Er wordt goed getimed en daardoor veel gelachen door het publiek. Het is mooi twee zulke ervaren spelers aan het werk te zien. Toch overtuigde Dim mij niet, ik vond hem een filosoof in een overall, maar niet iedereen was dat met mij eens, waaronder de jury van het festival. Ik werd meer overtuigd door het fysieke spel van Agaath die mijns inziens echt een tuindersvrouw was. Neemt niet weg dat het een mooie voorstelling is die zowel de publieks- als de juryprijs van het festival won en daarom nog te zien is in de Rotterdamse Schouwburg op 6 december a.s. Heb je de voorstelling niet gezien, ga er dan heen en oordeel zelf.
Een voorstelling over twee mannen in een café. Gort & De Liefde deden dat vorig jaar ook al. Even was ik bang voor een herhaling van zetten, maar niets is minder waar. Gestart wordt met een gedicht over de liefde voor een stad waarin makkelijk Rotterdam te herkennen valt maar in de voorstelling met Carmiggelt-achtige verhalen mag een Amsterdams café ook niet ontbreken en dat ontbreekt dan ook niet.
Gort & De Liefde portretteren met veel liefde, mededogen en een scherp oog diverse personages in diverse café's. De vraag is of de hoedjes en jasjes die de twee acteurs tussendoor aan- en uittrekken nodig zijn, maar het simpele decor van een houten frame dat een bar voorstelt en wat bierglazen, is dan weer heel effectief. Uiteindelijk is deze voorstelling één van mijn favorieten.
(wordt vervolgd)
Festes: Doodrijp
Doodrijp is een tekst van Peer Wittenbols. Eerder speelden Agaath van Dijk en Dim Rossen samen met Denise Beeckmans een soortgelijke tekst in regie van Stephan Zeedijk in het atelier van Chris Ripken. Dit is een tekst voor twee personen, de tuinder Bonke en zijn vrouw Zwaan. Aan het einde van hun leven lijden ze aan een liefdeloos huwelijk. Er moet orde op zaken gesteld worden, vindt de vrouw.
In een simpel decor van een paar kratten vliegen de verwijten heen en weer. Grof taalgebruik afgewisseld met poëtische en filosofische teksten. Er wordt goed getimed en daardoor veel gelachen door het publiek. Het is mooi twee zulke ervaren spelers aan het werk te zien. Toch overtuigde Dim mij niet, ik vond hem een filosoof in een overall, maar niet iedereen was dat met mij eens, waaronder de jury van het festival. Ik werd meer overtuigd door het fysieke spel van Agaath die mijns inziens echt een tuindersvrouw was. Neemt niet weg dat het een mooie voorstelling is die zowel de publieks- als de juryprijs van het festival won en daarom nog te zien is in de Rotterdamse Schouwburg op 6 december a.s. Heb je de voorstelling niet gezien, ga er dan heen en oordeel zelf.
Gort & De Liefde: Barre Tijden
Een voorstelling over twee mannen in een café. Gort & De Liefde deden dat vorig jaar ook al. Even was ik bang voor een herhaling van zetten, maar niets is minder waar. Gestart wordt met een gedicht over de liefde voor een stad waarin makkelijk Rotterdam te herkennen valt maar in de voorstelling met Carmiggelt-achtige verhalen mag een Amsterdams café ook niet ontbreken en dat ontbreekt dan ook niet.
Gort & De Liefde portretteren met veel liefde, mededogen en een scherp oog diverse personages in diverse café's. De vraag is of de hoedjes en jasjes die de twee acteurs tussendoor aan- en uittrekken nodig zijn, maar het simpele decor van een houten frame dat een bar voorstelt en wat bierglazen, is dan weer heel effectief. Uiteindelijk is deze voorstelling één van mijn favorieten.
(wordt vervolgd)
Reacties