Operadagen: La voix humaine

OT is dood, leve OT. Een ouderwetse formule, de koning is dood, leve de koning! La voix humaine is een ouderwetse OT-opera. Zoals ik ze het liefste zie, klein maar fijn. Een kleine opera, weinig zangers, dit keer slechts een enkele en wat voor een! Cora Burggraaf zag ik eerder in gezelschap van the late great Ton Lutgerink in Ophelia in het vroegere OT-theater dat nu het Maastheater heet. Tijdens de operadagen wordt La Voix Humaine hernomen, een solo-opera van Francis Poulenc op tekst van Jean Cocteau. Niet al te lang was de theaterversie nog te zien, mooi gespeeld door Halina Reijn.

De operaversie wordt voorafgegaan door een theatrale inleiding over leven en werk van Jean Cocteau. In het decor van de opera vertelt jonge acteur Michaël Bloos over leven, werk en liefdes van deze dandy, dichter, schrijver, toneelschrijver en filmmaker die alles wat hij deed beschouwde als poëzie.Schandalen wilde hij verwekken, met en zonder succes.

Na een korte pauze wordt dan de opera vertolkt door Cora Burggraaf, op piano begeleid door Phyllis Ferwerda en van filmbeelden voorzien door Huub Laurens. Zowel in beeld en geluid is het een schitterende voorstelling. Cora kan niet alleen zingen, ze acteert ook prachtig en weet het verhaal van de verlaten minnares ontroerend te brengen.

Een mooie afsluiting van mijn bezoek aan de operadagen. Helaas Macbeth gemist, had ik graag gezien, en ook Van den Vos, had ik graag gezien. Maar twee hoogtepunten is geen slechte score. Op naar volgend jaar en dan ook graag weer een keer opera bij ons thuis.Tevens blij dat OT nog springlevend is.