HZT: Vertellingen van 1001 nacht
Een echt spektakelstuk, dat is de voorstelling De vertellingen van 1001 nacht van Het Zuidelijk Toneel. In de voorstellingen werken de acteurs van HZT samen met cabaretier Marc-Marie Huybrechts, The Ashton Brothers en drie vrouwelijke muzikanten. Huybrechts is als de verteller Sherazhade, de vrouw die zichzelf in leven houdt door de sultan verhalen te vertellen. De sultan heeft, nadat hij bedrogen werd door zijn eerste vrouw, gezworen elke vrouw met wie hij het bed deelt na die eerste nacht te doden.
Sherazhade vertelt de verhalen en achter en boven hem/haar worden de verhalen uitgebeeld. Vooral de kapriolen van de Ashton Brothers zijn weergaloos. Het verhaal van de stoker die het met drie vrouwen doet is hilarisch. Eerst moet hij raden hoe het geslachtsdeel van de dames heet, dan haalt hij zijn eigen geweldige geslachtsdeel te voorschijn en is het de beurt aan de dames om te raden hoe dat ding dan wel genoemd moet worden.
Rode draad nummer 1 is het romatische verhaal van Aziz en Aziza over een jongen en een meisje die op het punt staan om te trouwen. De jongen wordt verliefd op een mysterieuze onbekende vrouw waardoor zijn ware liefde wegkwijnt. De tweede rode draad is het verhaal van Sherazhade zelf dat gespeeld door Marc-Marie Huybrechts en John Buijsman. De laatste zou wat aan zijn verstaanbaarheid kunnen doen door minder te snauwen.
De Ashton Brothers stelen de show, vooral als twee van hen bovenop twee gespannen kabels het verhaal van twee oudere geliefden spelen. Ook Jose Kuypers speelt al haar verschillende rollen, vooral moeders in dit stuk, prachtig. Wat John Buijsman mist in de tekstbehandeing heeft zij in overvloed.
Niet hoogstaand allemaal, maar wel reuze grappig. Een zelfde soort voorstellingen dat het Rotheater rond de Kerst speelt. Waar de laatste van het Rotheater (Woest water) me tegenviel, viel deze voorstelling me juist mee. Ik heb erg genoten van deze Vertellingen van 1001 nacht.
Sherazhade vertelt de verhalen en achter en boven hem/haar worden de verhalen uitgebeeld. Vooral de kapriolen van de Ashton Brothers zijn weergaloos. Het verhaal van de stoker die het met drie vrouwen doet is hilarisch. Eerst moet hij raden hoe het geslachtsdeel van de dames heet, dan haalt hij zijn eigen geweldige geslachtsdeel te voorschijn en is het de beurt aan de dames om te raden hoe dat ding dan wel genoemd moet worden.
Rode draad nummer 1 is het romatische verhaal van Aziz en Aziza over een jongen en een meisje die op het punt staan om te trouwen. De jongen wordt verliefd op een mysterieuze onbekende vrouw waardoor zijn ware liefde wegkwijnt. De tweede rode draad is het verhaal van Sherazhade zelf dat gespeeld door Marc-Marie Huybrechts en John Buijsman. De laatste zou wat aan zijn verstaanbaarheid kunnen doen door minder te snauwen.
De Ashton Brothers stelen de show, vooral als twee van hen bovenop twee gespannen kabels het verhaal van twee oudere geliefden spelen. Ook Jose Kuypers speelt al haar verschillende rollen, vooral moeders in dit stuk, prachtig. Wat John Buijsman mist in de tekstbehandeing heeft zij in overvloed.
Niet hoogstaand allemaal, maar wel reuze grappig. Een zelfde soort voorstellingen dat het Rotheater rond de Kerst speelt. Waar de laatste van het Rotheater (Woest water) me tegenviel, viel deze voorstelling me juist mee. Ik heb erg genoten van deze Vertellingen van 1001 nacht.
Reacties