Tsjechov: De Drie Zusters

In verband met de workshop in Arnhem herlees ik De Drie Zusters van Anton Tsjechov. Het is en blijft een mooi stuk over weemoed en verlangen en over heimwee naar Moskou. Een stuk waarin bijna niets gebeurd en waarin stemming belangrijker is dan het verhaal. Met mooie rollen voor de drie zusters die omringd worden door de leden van het garnizoen dat gelegerd is in het dorp waar zij wonen en de hopeloze liefdes. Het is een goede aanvulling op de oefeningen rondom sfeer en atmosfeer (van zijn neef Michael Tsjechov) die ik in de workshop heb gedaan. De zusters zitten gevangen in een verstikkende sfeer van uitzichtloosheid en willen het liefst ontsnappen naar Moskou waarin geen van hen slaagt. Het is als in de mop van Sam en Moos die naar Parijs gingen. Ze gaan niet.

Aan het einde van het stuk vertrekt het garnizoen en is zelfs het laatste verzetje dat bewoners van het kleine dorp hebben, verdwenen. Prachtig tragisch.