Herman Brusselmans: Heden ben ik nuchter

Eén van de idealen van Herman Brusselmans is een boek te schrijven waarin niets gebeurt. Een boek waarin het vooral om de stijl draait en niet om de gebeurtenissen in het boek. Daarom gebeurt er weinig in de boeken van Brusselmans.

Ik kende slechts één boek van Herman Brusselmans, het verfilmde Ex-drummer. De film heb ik nooit gezien maar ik vond het een geweldig boek. Dit boek, Heden ben ik nuchter, vind ik minder. Op de een of andere manier kan de hoofdpersoon Eduard Kronenburg me niet echt boeien. Hij is verliefd op een niet-bestaande geliefde, zijn vrouw Gloria, en probeert in contact te komen met de echte vrouwen om hem heen. Iets wat hem nog het beste gelukt met Valium, een meisje met wie hij een concert van de Simple Minds bezoekt. Dan is er het meisje Pico van zijn werk en de verre vriendin Tereza in Amsterdam die hij binnen de bladzijden van het boek niet eens ontmoet, alleen maar telefonisch.

De gedeelten waarin Herman Brusselmans zelf optreedt vond ik nog het meest interessant. Vooral het gedeelte waarin Brusselmans voorspelt wat er met Eduard zal gaan gebeuren. Iets wat vervolgens geenszins uitkomt. Een matig boek. Ik hoop dat de drie andere boeken in deze bundel (Kou van jou) me beter bevallen. Maar eerst ga ik iets anders lezen. Dat hoeft niet per se een boek te zijn waarin veel gebeurt.