Schotse ruit

Op woensdagmiddag ga ik met de Hoofdrolspeelster van het vorige stuk, De Vrouw van de Zee, naar de markt in Leiden op zoek naar een Schotse ruit. We vinden een mooie paarsige stof. Ook koopt ze er garen bij en grote spelden om de zijkant dicht te spelden. Want een kilt is eigenlijk niet meer dan een rechte lap stof die door middel van een riem op zijn plaats wordt gehouden. Als we over de markt lopen en door de stad zie ik overal Schotse ruiten terugkomen, in jasjes, in rokken, en besluit om zoveel mogelijk ruiten in de kostuums te laten terugkomen. De heksen wilde ik sowieso al met geruite theedoeken op het hoofd laten spelen. Maar geruite overhemden voor de mannen lijkt me ook mooi.

De avond ervoor heb ik gerepeteerd aan het eerste bedrijf. Er waren een aantal nieuwe aspirant-spelers dus ik begon met wat oefeningen zodat die niet de hele avond alleen aan de kant hoefden te zitten. Tot besluit van de oefeningen deed ik een korte oefening met de vier rondes van een scène volgens het vuur-water-lucht-aarde-systeem met Macbeth en Lady Macbeth en met de hofdame en de dokter. Een goede en grappige opwarming voor het spel daarna.

Zoals gezegd deden we het eerste bedrijf helemaal. Met de nadruk op de laatste scènes met Lady Macbeth. Onze Belgische Lady heeft moeite met de klemtonen en überhaupt met de moeilijke zinnen, maar vooral na de korte pauze werkten we op het einde van de avond nog heel even heel constructief. Ik wil dat Lady Macbeth een soort van lastige vlieg wordt die bij haar man voortdurend de rug op springt om hem lastig te vallen met haar ideeën. Dat zag er mooi, spannend en grappig uit. Iets om op door te borduren.