Camping Rotterdam
Uiteindelijk komt het allemaal goed. Even denk ik dat ik de nacht alleen moet doorbrengen in een tent op Camping Rotterdam. Ik heb een plek en overnachting voor twee personen gewonnen dankzij de Uitmail van het Rotterdams Uitburo. Mijn vrouw wil niet, mijn oudste dochter wil niet, mijn jongste wilde wel maar heeft het gevoel dat ze het te druk heeft. Ze moet haar vriendin helpen met de voorbereiding van haar verjaardagsfeestje. Dan zegt de moeder van de vriendin dat dat echt niet nodig is, dat het echt leuk is om met haar vader naar Camping Rotterdam te gaan en dat ze deze kans niet moet laten schieten. Dus kijken we met zijn vieren naar de voorstelling van theatergroep BARR, een prachtig gestileerde bewerking van 'Kleine Teun' van Alex van Warmerdam, alles in de kleuren rood en wit (het decor), en blauw en wit (de kostuums). Met een levende geit tegen de dijk waarover vroeger de trein reed die noord en zuid met elkaar verbond. De trein rijdt al jaren onder de grond, de dijk ligt er nog. Vanaf boven heb je een geweldig uitzicht over de rivier en de bruggen. Dan kijken we naar en dansen bij de Cuban Brothers, seksistische heren die fantastisch dansen op enigszins afgezaagde discomuziek. Vrouw en oudste dochter fietsen naar huis, Denise en ik blijven achter.
Ik slaap nauwelijks, lang na middernacht vindt nog een gesprek plaats vlak naast de tent. Begeleid door housemuziek probeert een jongen of man één van de aanwezige dames te versieren. Of het lukt blijft in het ongewisse, op zeker moment vertrekken ze naar de Stille Disco die elders op het terrein blijkbaar nog aan de gang is. Als ze vertrokken zijn moet ik pissen en loop naar het toilet. De Stille Disco is inderdaad nog in volle gang. Met koptelefoons op hun hoofd bewegen de dansers over het voetbal- en basketbalveld.
Om zeven uur ben ik alweer op. Het is heerlijk weer. Door de zonnige straten loop ik naar de bakker op het Stieltjesplein. Toerist in eigen stad. Als een echte toerist bekijk ik de omgeving, het standbeeld ter ere van Koningin Wilhelmina op het Burgemeester Hofmannplein, de Maas, de foto van de oude Willemsbrug tegen een gevel. Met twee croissants en twee broodjes kaas keer ik terug naar mijn dochter en ontbijt met haar in de zon op ons picknickkleed.
Ik slaap nauwelijks, lang na middernacht vindt nog een gesprek plaats vlak naast de tent. Begeleid door housemuziek probeert een jongen of man één van de aanwezige dames te versieren. Of het lukt blijft in het ongewisse, op zeker moment vertrekken ze naar de Stille Disco die elders op het terrein blijkbaar nog aan de gang is. Als ze vertrokken zijn moet ik pissen en loop naar het toilet. De Stille Disco is inderdaad nog in volle gang. Met koptelefoons op hun hoofd bewegen de dansers over het voetbal- en basketbalveld.
Om zeven uur ben ik alweer op. Het is heerlijk weer. Door de zonnige straten loop ik naar de bakker op het Stieltjesplein. Toerist in eigen stad. Als een echte toerist bekijk ik de omgeving, het standbeeld ter ere van Koningin Wilhelmina op het Burgemeester Hofmannplein, de Maas, de foto van de oude Willemsbrug tegen een gevel. Met twee croissants en twee broodjes kaas keer ik terug naar mijn dochter en ontbijt met haar in de zon op ons picknickkleed.
Reacties