Dagboek Sardinië: Zwerftocht
Nuoro, 20 VII 2010
We huren in Nuoro opnieuw een auto. Zelfde auto, Fiat Panda, iets duurder dan de vorige, 75 euro per dag in plaats van 66 euro is het verschil tussen Maggiore in Nuoro en Europcar in Castelsardo. Maar Europcar in Nuoro heeft helaas geen kleine auto voor ons beschikbaar. Maar nu kunnen we in ieder geval per auto de omgeving van Nuoro verkennen.
We maken een lus ten zuiden van Nuoro: Oliena, Orgosolo, Mamoiada, Fonni en Orani. Het is een geweldig mooie tocht met helaas één plaats te veel. We zien net iets te veel kerken en net iets te veel smalle straatjes in kleine dorpen op een dag. In Orgosolo bekijken we langdurig de wandschilderingen in het verder niet zo bijzonder mooie dorp. Integendeel, de huizen zelf zijn eerder lelijk hier. Grijs en hoekig, opgetrokken van blokken gasbeton. Een groot contrast met de wandschilderingen. Maar die zijn weer links, communistisch, wat weer goed past bij de oosteuropese architectuur.
In de dorpen zitten 's middags alleen mannen op straat of op de terrassen bij de barretjes. De oude vrouwtjes komen pas aan het einde van de middag buiten de deur om naar de kerk te gaan.
Terwijl ik dit 's ochtends in de vroegte bij het ontbijt opschrijf zie ik plotseling vlak voor mijn ogen een rups dansen in de lucht. Een grijsgroene borstelige rups hangt op ongeveer een meter afstand van waar ik zit aan een onzichtbare draad en wurmt zich langzaam, zachtjes heen en weer slingerend, naar boven.
In Mamoiada is het maskermuseum gesloten. Dat is jammer, maar er hangt een affiche naast de deur. Er is een festival op 25 juli. Dan is er een grote sagra (kerkelijk feest) met optocht, zang en dans. Op zoek naar de Romeinse bron waar we onze waterfles willen bijvullen, ontdek ik een pension, 'sa Rosada. We nemen plaats op het terras in de schaduw van wijnranken en -bladeren boven ons hoofd en worden bediend door een zachtaardige jongeman, Giuseppe. Een kamer kost 30 euro inclusief ontbijt. Hij laat ons de kamer zien. Een grote kamer, ouderwets ingericht met een groot houten bed. We overleggen en na lang beraad besluiten we te boeken voor 24 en 25 juli. Een naam of telefoonnummer vindt Giuseppe niet nodig.
We huren in Nuoro opnieuw een auto. Zelfde auto, Fiat Panda, iets duurder dan de vorige, 75 euro per dag in plaats van 66 euro is het verschil tussen Maggiore in Nuoro en Europcar in Castelsardo. Maar Europcar in Nuoro heeft helaas geen kleine auto voor ons beschikbaar. Maar nu kunnen we in ieder geval per auto de omgeving van Nuoro verkennen.
We maken een lus ten zuiden van Nuoro: Oliena, Orgosolo, Mamoiada, Fonni en Orani. Het is een geweldig mooie tocht met helaas één plaats te veel. We zien net iets te veel kerken en net iets te veel smalle straatjes in kleine dorpen op een dag. In Orgosolo bekijken we langdurig de wandschilderingen in het verder niet zo bijzonder mooie dorp. Integendeel, de huizen zelf zijn eerder lelijk hier. Grijs en hoekig, opgetrokken van blokken gasbeton. Een groot contrast met de wandschilderingen. Maar die zijn weer links, communistisch, wat weer goed past bij de oosteuropese architectuur.
In de dorpen zitten 's middags alleen mannen op straat of op de terrassen bij de barretjes. De oude vrouwtjes komen pas aan het einde van de middag buiten de deur om naar de kerk te gaan.
Terwijl ik dit 's ochtends in de vroegte bij het ontbijt opschrijf zie ik plotseling vlak voor mijn ogen een rups dansen in de lucht. Een grijsgroene borstelige rups hangt op ongeveer een meter afstand van waar ik zit aan een onzichtbare draad en wurmt zich langzaam, zachtjes heen en weer slingerend, naar boven.
In Mamoiada is het maskermuseum gesloten. Dat is jammer, maar er hangt een affiche naast de deur. Er is een festival op 25 juli. Dan is er een grote sagra (kerkelijk feest) met optocht, zang en dans. Op zoek naar de Romeinse bron waar we onze waterfles willen bijvullen, ontdek ik een pension, 'sa Rosada. We nemen plaats op het terras in de schaduw van wijnranken en -bladeren boven ons hoofd en worden bediend door een zachtaardige jongeman, Giuseppe. Een kamer kost 30 euro inclusief ontbijt. Hij laat ons de kamer zien. Een grote kamer, ouderwets ingericht met een groot houten bed. We overleggen en na lang beraad besluiten we te boeken voor 24 en 25 juli. Een naam of telefoonnummer vindt Giuseppe niet nodig.
Reacties