Operaweekend (3): Opera OT: Le vin herbé

Het toneelbeeld bestaat uit een groot gordijn van lange grijze slierten. Op het gordijn wordt koning Marc geprojecteerd, een man in een geel gewijd en de toekomstige echtgenoot van Isolde. Op de grond links zit een groep mensen naar hem te kijken en rechts zit het orkest Domestica Rotterdam klaar. Het is het eerste van een reeks prachtige beelden dat aan ons voorbijtrekt begeleid door schitterende muziek.

Opera OT speelt in het eigen theater de opera Le vin herbé van Frank Martin, een Zwitserse componist waar ik eerlijk gezegd nog nooit eerder heb gehoord, maar die volgende Wikipedia wordt beschouwd als de belangrijkste Zwitserse componist van de twintigste eeuw. De pianiste die op zondag bij ons thuis heeft opgetreden vertelde me dat ze in zijn huis was geweest, want hij heeft lange tijd in Nederland gewoond.

Het verhaal is het verhaal van Tristan en Isolde, het verhaal van een rampzalige en onmogelijke liefde. Isolde is met de boot op weg naar haar aanstaande echtgenoot, koning Marc, en wordt begeleid door Branghien, haar vrouwelijk bediende, die een toverdrank (le vin herbé) moet bewaken die Isolde en koning Marc samen moeten drinken zodat ze altijd van elkaar zullen houden, in de liefde en in de dood. Ongelukkigerwijze drinkt Isolde van de drank tezamen met Tristan waardoor zij per ongeluk verliefd op elkaar worden en daarmee begint de ellende.

De opera is van oorsprong een oratorium en dat is te merken, het verhaal wordt verteld door het koor met hier en daar een solo van één van de karakters, waarvan de rol van Tristan het meest uitgewerkt is. Maar alles beweegt mooi en zingt mooi en draait schitterend om elkaar heen. De muziek is dramatisch en ademt sporen van de romantische Schönberg.

Twee keer wil ik applaudiseren voor een aria van Tristan (Philippe Do) maar het publiek is zo stil en geconcentreerd aan het kijken dat ik dat jammergenoeg niet durf. Maar dat zijn uitschieters in het over geheel genomen werkelijk fantastisch mooie voorstelling met uitzonderlijk mooie muziek waarvan ik me afvraag waarom die zich zo lang voor mij zo stil en ik weet niet waar heeft verstopt.