Atoomjukebox

Tijdens het strijken van de stapel overhemden luister ik weer naar twee uur van de Atoomjukebox. De vijf- à zeshonderd singles die Martijn Stoffer en Roel Bentz van den Berg voor het programma De Avonden van de vpro hebben verzameld als alternatief voor de ondertussen nogal oubollig en voorspelbaar geworden Top 2000 van Radio 2. Ik heb nu zo'n zeven uur beluisterd en de lijst bewijst maar weer eens dat een lijst samengesteld door twee mensen met smaak heel wat beter is dan een lijst samengesteld door een miljoen mensen zonder een gezamenlijke smaak. Dat laatste wordt een ratjetoe, een potpourri.

In de Atoomjukebox zitten veel nummers die ik al ken in coverversies, zoals Maybe van The Chantels en What did I do last night?, beide gecoverd door Dave Edmunds. Dave Edmunds die zelfs helemaal niet meer voorkomt in de Top 2000, zelfs niet met I hear you knocking of Shot of rythm and blues, twee andere covers die hij opnam. Hij is gelukkig wel terug te vinden in de Atoomjukebox.

En er is Everything's Allright van The Mojo's dat ik ken van de plaat Pin-Ups van David Bowie, waarop Bowie zijn favorieten coverde, een vorm van jeugdsentiment die op hetzelfde moment zorgde voor platen van John Lennon (Rock&Roll), Bryan Ferry (These Foolish Things), The Band (Moondog Matinee) en Neerlands Hoop (Hoezo Jeugdsentiment?).

Maar daarnaast zijn er veel prachtige nummers die ik nooit eerder hoorde en je doen afvragen of er ooit nog nieuwe nummers geschreven hoeven te worden. Er is al zo waanzinnig veel moois geschreven gedurende de geschiedenis van de rock&soul sinds 1954, het startpunt van de Atoomjukebox en een jaar voor mijn geboorte. Maar ook mijn geboortejaar was een goed jaar, alleen al door het legendarische Mystery Train van Elvis Presley.

Foto: Stoffer @ Bentz, © Hape Smeele