The Paperbag Queen
The Paperbag Queen is een theatervoorstelling waarin Jacqueline van de Geer koningin is van een denkbeeldig land waarvan wij, het publiek, de onderdanen zijn.
Vanachter een grote snor , met een colbertje aan, opent ze de voorstelling als spreekstalmeester om vervolgens met de rug naar het publiek te transformeren tot de paperbag queen, in een groene jurk met een papieren zak op haar hoofd. Iedereen in het publiek, op twee mensen na, heeft aan het begin van de voorstelling een papieren zak gekregen waarmee we de koningin kunnen toewuiven. Voor de twee personen zonder zak wacht een speciale behandeling, zij zijn de vluchteling en de illegaal. Gelukkig is het koninkrijk van de paperbag queen ruimhartig in haar toelatingsbeleid.
In een aantal korte en soms interactieve scènes en door het vertellen van verhalen wijdt ze ons in de wereld van haar koninkrijk. We mogen vertellen wat we romantisch vinden, we mogen even genieten van rust en verbondenheid met elkaar in een kring.
The Paperbag Queen houdt het midden tussen een performance en een theatervoorstelling en zou het ook goed doen in de setting van een festival, waar de mensen er altijd voor in zijn om iets samen te doen. In Toko 51 waar ik de voorstelling zag, had het iets charmant knulligs, een kerstboom brak in drie stukken, soms ging er iets mis met het geluid, maar dat mocht de pret niet drukken. Het publiek onderwierp zich gemakkelijk aan de koningin van de papieren zak.
Vanachter een grote snor , met een colbertje aan, opent ze de voorstelling als spreekstalmeester om vervolgens met de rug naar het publiek te transformeren tot de paperbag queen, in een groene jurk met een papieren zak op haar hoofd. Iedereen in het publiek, op twee mensen na, heeft aan het begin van de voorstelling een papieren zak gekregen waarmee we de koningin kunnen toewuiven. Voor de twee personen zonder zak wacht een speciale behandeling, zij zijn de vluchteling en de illegaal. Gelukkig is het koninkrijk van de paperbag queen ruimhartig in haar toelatingsbeleid.
In een aantal korte en soms interactieve scènes en door het vertellen van verhalen wijdt ze ons in de wereld van haar koninkrijk. We mogen vertellen wat we romantisch vinden, we mogen even genieten van rust en verbondenheid met elkaar in een kring.
The Paperbag Queen houdt het midden tussen een performance en een theatervoorstelling en zou het ook goed doen in de setting van een festival, waar de mensen er altijd voor in zijn om iets samen te doen. In Toko 51 waar ik de voorstelling zag, had het iets charmant knulligs, een kerstboom brak in drie stukken, soms ging er iets mis met het geluid, maar dat mocht de pret niet drukken. Het publiek onderwierp zich gemakkelijk aan de koningin van de papieren zak.
Reacties