Joke Holwarda: Maan op de heenweg

Al eerder was ik onder de indruk van de stijl van schrijven van Janneke Holwarda na het lezen van Zeesteen, haar debuut. Haar tweede boek heet Maan op de heenweg dat is gebaseerd op de herinneringen van haar moeder aan wie ze met dit boek een stem heeft willen geven. Dat doet ze op indrukwekkende wijze.

Al in de proloog wordt duidelijk dat Aly, de moeder van Dirkje, de hoofdpersoon, alcoholiste is, en dat is nog niet alles. Aly is een onverantwoordelijke vrouw die niet voor haar kind, en later kinderen, kan zorgen. Tussen alle ellende probeert Dirkje haar weg te volgen en Holwarda beschrijft het in krachtige poetische beelden.

Vader is kleermaker, moeder maakt hoeden, maar tijdens de crisis van de dertiger jaren van de vorige eeuw wordt het voor beiden steeds moeilijker de eindjes aan elkaar te knopen. Dan verdwijnt vader plotseling en wordt een tweede kind geboren. Dat maakt het leven nog gecompliceerder. Het enige lichtpuntje in het leven van Dirkje is haar vriendschap met de drieling. Drie meisjes die een vierde nodig hebben als vriendin 'want dat maakt alles makkelijker'. De eerste ontmoeting met deze drie zussen is een surrealistische gebeurtenis waarbij je je afvraagt of Dirkje, achter op de fiets bij haar moeder, waakt of slaapt.

Een ander vreemd element is de Indische bediende van haar oma, naar wie zij is vernoemt. Als een oosterse tovenaar wandelt hij door het verhaal en met de dood van oma verdwijnt hij weer even mysterieus.

Een bijzonder boek en een mooi monument ter herinnering aan de moeder van de schrijfster.