Guy de Maupassant: Knuisten en knuffels

Een bundel verhalen van Guy de Maupassant in de Meulenhoff-serie die, vermoed ik, ergens rond 1960 verscheen. Met omslag en illustraties van The Tjong Khing toen die nog niet een van de bekendste illustratoren van Nederland was. Ik heb er al een paar uit deze serie gelezen, in ieder geval de bundel Mannen en de bundel Kapsels en kuiven, vermoed ik, maar van die laatste weet ik het niet zeker.

Ook deze bevat weer een aantal sterke verhalen, sommige kort, zoals het laatste verhaal Ouder worden. Over een man die zijn oude geliefde terugziet en zich dan pas realiseert hoe oud hij zelf is geworden. Met een mooie beschrijving van het strand van Etretat waar hij haar voor het eerst ontmoet.

Het langste en meest indrukwekkende verhaal is Pauls minnares. Over een nette jongeman en zijn enigszins ordinaire geliefde waarvan hij zich toch niet los kan maken. Prachtige beschrijvingen van de omgeving van La Grenouillère, de kikkervijver, een badplaats in de rivier de Seine waar op een zwoele juli-avond de gemoederen verhit raken.

Een kano komt aangevaren met daarop vier lesbische vrouwen. Het verhitte publiek begint luidkeels 'Lesbos! Lesbos!' te scanderen als de boot langzaam de vijver overvaart, met een mengeling van afkeer en bewondering voor de moed van de in hun ogen tegennatuurlijke dames. Ook Paul reageert heftig en roept dat hij niet zal rusten voordat de verdorven vrouwen in de gevangenis zitten. Waarop zijn minnares beledigd op het viertal afstapt en een afspraak maakt met Pauline, de leider van de vier, om middernacht. Je voorvoelt dat een drama zal geschieden en die verwachting wordt ingelost.

Ook is er de geschiedenis van een militair met rechte rug en een schitterende puntsnor die elke vrouw weet te versieren. Dat lukt hem ook bij de trots van de stad Rouen, maar helaas moet hij haar verlaten om haar na de strijd terug te vinden in het hospitaal. Een ontroerend verhaal over liefde en moed.

Een ouderwetse verhalenbundel maar nog lang niet verouderd.