Georges Simenon: Maigret en de onbekende wreker

Een paar dagen ziek of niet zo lekker, daarom heb ik behoefte aan ontspannende lectuur en dus pak ik nog een derde Maigret van de grote stapel. Maigret en de onbekende wreker of in het Frans Pietr-le-Leton is de allereerste Maigret, geschreven in Delfzijl maar spelend in Parijs en in Fécamp (de havenstad waar Simenon's boot is gebouwd). Schreef ik kortgeleden dat Maigret in Holland de eerste Maigret was, dat is niet zo. In 1929 schreef hij dit boek over deze onbekende man uit Letland die per trein vanuit Krakau naar Bremen reist, vervolgens naar Amsterdam en dan naar Parijs waar Maigret hem opwacht. Bij aankomst van de E´toile du Nord op het Gare du Nord vindt Maigret een dode man in het toilet (de retirade zoals dat zo mooi genoemd wordt). De man lijkt sprekend op Pietr-de-Let, maar een bijna identieke man neemt tegelijkertijd zijn intrek in het Majestic Hotel. Een oplichter die nooit met succes werd aangehouden. Aan Maigret de taak bewijzen tegen hem te verzamelen zodat hij eindelijk het gevang in draait.

Dit boek is een minder typische Maigret dan de latere verhalen in de serie. Er vinden veel achtervolgingen plaats, er worden behoorlijk wat mensen vermoord (vier in totaal) en er wordt ook nog eens een aanslag op Maigret zelf gepleegd. Soms lijkt het meer op een verhaal van James Bond dan op een Maigret. De uiteindelijke ontknoping na het vinden van de daders en het bekend worden van de achterliggende motieven is dan weer wel typisch Maigret. Ook de sfeertekening is prachtig zoals wanneer Maigret helemaal doorweekt aankomt in een kleine havenkroeg in Fécamp waar een Russische havenarbeider de ene na de andere absinth achteroverslaat, en als hij in dezelfde plaats midden in de nacht een man achtervolgt op een pier.

Een vlot geschreven spannende misdaadroman, maar niet de beste in de serie.