IFFR 2013: Rotterdam Shorts
Peter Scholten speelde vroeger trompet in onze band Het Gebroken Oor maar heeft zich ondertussen ontwikkeld tot een verdienstelijk maker van schrijversportretten. De documentaires over o.a. Jan Cremer en Johnny van Doorn hebben nu een vervolg gekregen in Tamelijk Gelukkig, een documentaire over de Rotterdamse reisboekenschrijver Bob den Uyl. Maar is Bob den Uyl wel een reisboekenschrijver? In de documentaire wordt daar openlijk aan getwijfeld door vpro-corifeeën Jan Donkers en Peter Flik. Bob den Uyl reisde niet om ergens naar toe te gaan, maar om het reizen zelf. Een eigenschap, een gevoel dat mij erg aanspreekt. Zoals Johnny van Doorn een reis maakt door zijn eigen kamer, zo stapt Bob den Uyl in een willekeurige plaats op een trein en in een even zo willekeurige plaats er weer uit.
De film van Peter wordt voorafgegaan door een indrukwekkende film over het bombardement op Rotterdam, Herinneringen aan vuur, van Heddy Honigmann, vol met mannen en vrouwen die het bombardement hebben meegemaakt. Gelukkig niet alleen maar ellende, er zijn ook grappige momenten zoals wanneer het echtpaar op een bankje in de Karel Doormanstraat bekent dat ze elkaar toch maar niet vermoorden omdat dat zo'n rommel geeft. Ook de twee mannen met cowboyhoeden waarvan de ene verliefd werd op een molenaarsdochter zijn tegelijk aandoenlijk en grappig.
Maar ik ben gekomen voor de film Tamelijk gelukkig. Het is net als eerdere films een mooi samengevoegd geheel van archiefbeelden (weinig filmbeelden helaas van de cameraschuwe Bob den Uyl), foto's en gespeelde scènes. Het meest intrigerende voorbeeld van dat laatste is de scène uit het eerste van Den Uyl gepubliceerde verhaal over een man die bevolkingsonderzoek doet. Een heerlijk absurd verhaal met onverwachte wendingen gespeeld door Aat Ceelen en Loes Luca. Maar juist de archiefbeelden en foto's geven op een geweldige manier het tijdsbeeld weer waarin Den Uyl zijn oeuvre creëerde.
Al met al een film die je uitnodigt om naar de bibliotheek of boekhandel te lopen om opnieuw het werk van Bob den Uyl te gaan lezen.
De film van Peter wordt voorafgegaan door een indrukwekkende film over het bombardement op Rotterdam, Herinneringen aan vuur, van Heddy Honigmann, vol met mannen en vrouwen die het bombardement hebben meegemaakt. Gelukkig niet alleen maar ellende, er zijn ook grappige momenten zoals wanneer het echtpaar op een bankje in de Karel Doormanstraat bekent dat ze elkaar toch maar niet vermoorden omdat dat zo'n rommel geeft. Ook de twee mannen met cowboyhoeden waarvan de ene verliefd werd op een molenaarsdochter zijn tegelijk aandoenlijk en grappig.
Maar ik ben gekomen voor de film Tamelijk gelukkig. Het is net als eerdere films een mooi samengevoegd geheel van archiefbeelden (weinig filmbeelden helaas van de cameraschuwe Bob den Uyl), foto's en gespeelde scènes. Het meest intrigerende voorbeeld van dat laatste is de scène uit het eerste van Den Uyl gepubliceerde verhaal over een man die bevolkingsonderzoek doet. Een heerlijk absurd verhaal met onverwachte wendingen gespeeld door Aat Ceelen en Loes Luca. Maar juist de archiefbeelden en foto's geven op een geweldige manier het tijdsbeeld weer waarin Den Uyl zijn oeuvre creëerde.
Al met al een film die je uitnodigt om naar de bibliotheek of boekhandel te lopen om opnieuw het werk van Bob den Uyl te gaan lezen.
Reacties