Rodrigues/Perfeito: Three fingers below the knee

Een komische voorstelling over censuur. Dat is Three fingers below the knee. De spelers hebben uit de archieven van de censuurcommissie van Portugal teksten verzameld die ze nu als theatertekst spelen. Een mooi idee. Een grappig idee, maar de humor is tegelijk wrang, want Portugal heeft veertig jaar lang gezucht onder de censuur. Maar in deze voorstelling levert dat mooie teksten op.

Op de achterwand zijn facsimilé's te zien van de verordeningen van de censuurcommissie, links staat een kledingrek, op het toneel een stoel en een bank. Soms worden op de achterwand fragmenten van films vertoond. Films van toneelstukken die wel vertoond mochten worden terwijl hetzelfde stuk niet op toneel gebracht kon worden zoals Desire under the elms van Eugene O'Neill.

De twee spelers, een man en een vrouw, spelen al deze teksten met een prachtige ingehouden humor. Soms doet de speelstijl denken aan Maatschappij Discordia, Stan en Dood Paard. Met de laatste groep werkte Tiago Rodrigues samen. Wat het extra mooi maakt is de klank van de Portugese taal.

Allerlei stukken die wij als meesterwerken uit de wereldliteratuur kennen worden door de commissie bijvoorbeeld bestempeld als "interessant, maar het Portugese volk is hier nog niet aan toe". Woorden worden geschrapt, "borsten", "kussen". Regieaanwijzingen worden op aanwijzing van de commissie geschrapt. Een kus tussen Romeo en Julia gaat niet door. Romeo en Julia zou best gespeeld kunnen worden maar in de behandeling van deze groep kan het nu juist weer niet. Ze zouden er een protest van maken dat door de Portugese bevolking niet wordt begrepen of niet wordt geaccepteerd.

Het laatste deel van de voorstelling gaat over de voortdurende weigering door de jaren heen van Het bezoek van de oude dame van Friedrich Dürrenmatt. Iedere keer probeert een groep het stuk opgevoerd te krijgen, iedere keer wordt het geweigerd. Steeds op andere gronden. om moedeloos van te worden.

Desondanks een heerlijke zwarte komedie.