2 x 3 x Tsjechov
Dit weekend hebben we twee keer onze huiskamervoorstelling 3 x Tsjechov gespeeld. Niet in huiskamers maar in kleine theaters.
Op vrijdagavond spelen we in theater Werklicht. Een charmant minitheatertje aan de Putsebocht in een leegstaand pand in Rotterdam Zuid. Er staan wat houten bankjes, er hangen wat lampen en er is een rood fluwelen achtergordijn waarachter wij ons verkleden en van waar we opkomen.
Er zijn onder het publiek van circa tien mensen twee personen die onze voorstelling misschien willen programmeren in hun eigen kleine theatertje en ik merk dat ik nerveus ben, iets waar ik meestal weinig last van heb. Ook Marjanne is nerveus en dat veroorzaakt bij ons allebei een ongezonde spanning die de voorstelling niet ten goede komt. We zijn te serieus. De voorstelling mist lichtheid en is te breekbaar.
Toch zijn de reacties goed. Sommige mensen zijn zelfs ontroerd maar ook krijgen we terug dat we de voorstelling vaker moeten spelen. Het is pas de tweede keer dat we hem in zijn geheel en in deze vorm spelen. De ene programmeur wil ons boeken als we hem minstens vijf keer hebben gespeeld, de andere vindt hem niet in de programmering passen. Meer iets voor huiskamers dan voor het theater. Hij geeft me wel twee nuttige dramaturgische adviezen die ik meeneem voor de eerstvolgende repetitie.
De dag erna spelen we op het Spektakel op de Kaap in theater Walhalla. Nu zit er zo'n 35-40 man op de tribune en spelen we toch weer iets meer een echte theatervoorstelling. Maar de ervaring van de vorige dag nemen we overduidelijk mee en we zijn lichter en losser dan de dag er voor. Er wordt gelachen en tussen de verschillende verhalen geapplaudisseerd en dat beschouw ik als een goed teken.
Er staat nog geen exacte datum voor het volgende optreden van 3 x Tsjechov gepland maar deze tryouts leveren wellicht nieuwe optredens op en zijn in ieder geval voor onszelf een goede les.
Op vrijdagavond spelen we in theater Werklicht. Een charmant minitheatertje aan de Putsebocht in een leegstaand pand in Rotterdam Zuid. Er staan wat houten bankjes, er hangen wat lampen en er is een rood fluwelen achtergordijn waarachter wij ons verkleden en van waar we opkomen.
Er zijn onder het publiek van circa tien mensen twee personen die onze voorstelling misschien willen programmeren in hun eigen kleine theatertje en ik merk dat ik nerveus ben, iets waar ik meestal weinig last van heb. Ook Marjanne is nerveus en dat veroorzaakt bij ons allebei een ongezonde spanning die de voorstelling niet ten goede komt. We zijn te serieus. De voorstelling mist lichtheid en is te breekbaar.
Toch zijn de reacties goed. Sommige mensen zijn zelfs ontroerd maar ook krijgen we terug dat we de voorstelling vaker moeten spelen. Het is pas de tweede keer dat we hem in zijn geheel en in deze vorm spelen. De ene programmeur wil ons boeken als we hem minstens vijf keer hebben gespeeld, de andere vindt hem niet in de programmering passen. Meer iets voor huiskamers dan voor het theater. Hij geeft me wel twee nuttige dramaturgische adviezen die ik meeneem voor de eerstvolgende repetitie.
De dag erna spelen we op het Spektakel op de Kaap in theater Walhalla. Nu zit er zo'n 35-40 man op de tribune en spelen we toch weer iets meer een echte theatervoorstelling. Maar de ervaring van de vorige dag nemen we overduidelijk mee en we zijn lichter en losser dan de dag er voor. Er wordt gelachen en tussen de verschillende verhalen geapplaudisseerd en dat beschouw ik als een goed teken.
Er staat nog geen exacte datum voor het volgende optreden van 3 x Tsjechov gepland maar deze tryouts leveren wellicht nieuwe optredens op en zijn in ieder geval voor onszelf een goede les.
Reacties