Seine, Parijse verhalen

Deze verhalenbundel is er eentje uit de Flamingoreeks, een oude serie pockets met omslagen en soms ook illustraties van The Tjong King. Ik had er al een aantal gelezen, een tweetal met verhalen van Guy de Maupassant (Mannen en Madame et Monsieur), en eentje als deze (Parijs), met verhalen van diverse auteurs. De pockets zijn van rond 1960. De verhalen zijn van rond 1900. Een tijdsverschil van zestig jaar, maar ook nu, alweer vijftig jaar verder, zijn de verhalen niet verouderd.

Deze collectie bevat zeer verschillende verhalen. Het eerste verhaal van Theophile Gautier is een fantasy-achtig verhaal over een jongeman die een verhouding heeft met een schone jongedame die 's nachts uit een wandtapijt stapt. Maar er is ook een horrorverhaal van Guy de Maupassant (Nacht over de Seine) en er zijn twee sociaal-realistische verhalen van Emile Zola en van Lucien Barot.

De laatste schreef eveneens het schitterende titelverhaal, een ontroerend portret van een oude gepensioneerde klerk die iedere dag naar de Seine wandelt om er te gaan vissen, recht tegenover het gebouw waar hij zijn werkzame leven heeft gesleten. Niet om vis te vangen maar om in zichzelf te mijmeren en herinneringen op te halen aan zijn overleden echtgenote.

Maar het imago van Parijs van de eeuwwisseling is natuurlijk dat van een frivole stad waar de vrouwen losser van zeden zijn en de mannen er minnaressen op na houden. Dat komt ook aan bod, het mooist in het verhaal Het hotelletje waarin een overspelig paar eerst geconfronteerd wordt met een garnizoen huzaren in de belendende ruimte en vervolgens ook nog eens met een moord in het hotel. Een zeer komische zedenschets.

Guy de Maupassant is het best vertegenwoordigd met drie verhalen. Het bovengenoemde horrorverhaal en Het ivoren beeldje over een vrouw uit de demi-monde en het verhaal Idylle aan de Seine, over vijf roeiers die gelukkig zijn met een en dezelfde vrouw, met de bijnaam Vlieg. Ergens in de zestiger jaren heb ik een Nederlandse televisieversie van dit verhaal gezien. Dit verhaal is echt een schoolvoorbeeld van het frivole leven in lichtstad van rond de eeuwwisseling.