KRT: Midzomernachtskolder
KRT bestaat dit jaar tachtig jaar en vierde dat met de uitvoering van een bewerking van de Midzomernachtsdroom van Shakespeare. Een feestelijk stuk over liefde dat goed past bij een jubileum. Na een afhankelijk wat trage en houterige start waarbij de spelers duidelijk moeite hebben met de teksten, komt de voorstelling pas echt op stoom als de 'amateurspelers' opkomen. Shakespeare heeft in zijn stuk een aantal amateurs geschreven die het huwelijk van de koning en de koningin (bij KRT de president en zijn vrouw) moeten opluisteren met een toneelstuk. In het oorspronkelijke stuk heet de sterspeler van dit gezelschap Spoel de wever, en wie schetst mijn verbazing als in de versie van KRT deze goede man luistert naar de naam Fedde Spoel.
Met verwijzing naar drie van de haar voorafgaande regisseurs bij de groep, heeft Mirjam Veldhuizen van Zanten de 'amateurs' de namen Minnekus de Groot, Fedde Spoel en Reinier van Mourik gegeven. Het heeft voor mij een surrealistisch effect om iemand (Aad Fase) voortdurend als Fedde en Fedde Spoel te horen aanspreken. Gelukkig hoef ik me niet voor Aad te schamen want hij speelt de rol geweldig. Vooral de korte Tom Lanoye-monoloog uit Richard (modderfokker) II doet-ie erg goed.
Het gehele stuk, dat mooi is vormgegeven in kleding en decor, duurt me te lang, vooral als de plot zich langzamerhand ontwikkelt richting het voorspelbare einde: en ze leefden nog lang en gelukkig. Maar na de moeizame start wordt door iedereen toch goed gespeeld en verveel ik me geen moment.
Een speciale vermelding verdient de rol van Puck, gespeeld door Pim Dumans. Hij steelt voortdurend de show als plaaggeest die alles in de war stuurt en alles daarna weer recht moet zetten met even desastreuze gevolgen. Zonder echt te kunnen vliegen dartelt hij als een vlinder tussen de elfjes, de goden en mensenkinderen. Hij geniet overduidelijk van zijn rol die hem met zijn postuur en bewegingen op het lijf geschreven lijkt te zijn.
Reacties