David Mitchell: number9dream
#9 Dream is een mooi liedje van Walls and Bridges uit 1974 van John Lennon, misschien wel de laatste echt goede elpee van de dode artiest. John Lennon was altijd gefascineerd door het getal 9 en geboren op 9 oktober. In dit boek is de hoofdpersoon Eiji Myake op zoek naar zijn vader in Tokyo. Hij is afkomstig uit een klein Japans eiland, Yakushima. Zijn vader heeft hij nooit gekend, hij is een onwettig kind. Zijn moeder zit in een inrichting na een zelfmoordpoging en nadat ze zelfs heeft geprobeerd haar kinderen te doden. Zijn zusje Anju is verdronken, iets waarvoor Eiji zichzelf verantwoordelijk acht.
In negen hoofdstukken vertelt het boek het verhaal van het ouder en wijzer worden van Eiji Myake, een jongen uit een klein dorpje dat naar de grote stad komt. Al zijn fascinaties komen aan bod, in dromen en in werkelijkheid. Vaak is niet te onderscheiden of we nu in de werkelijkheid (van het boek) zitten of in een droom. Hij woont boven een videoshop en de gebeurtenissen in het boek lijken soms regelrecht uit een gangsterfilm te komen. Dan weer worden kinderverhalen verteld als hij zich schuil houdt in het huis van een schrijfster van wie hij alle verhalen over een zekere Goatwriter leest. Via een familielid komt hij in het bezit van een dagboek van een oom die aan een kamikaze-actie in de Tweede Wereldoorlog heeft deelgenomen.
Zo verandert het perspectief in het boek voortdurend. Het is een knap geconstrueerd boek dat je gedeeltelijk in verwarring achterlaat. Het laatste, negende hoofdstuk is blanco en heeft geen titel, want zoals John Lennon hem in een droom vertelt: "the ninth dream begins after every ending".
In negen hoofdstukken vertelt het boek het verhaal van het ouder en wijzer worden van Eiji Myake, een jongen uit een klein dorpje dat naar de grote stad komt. Al zijn fascinaties komen aan bod, in dromen en in werkelijkheid. Vaak is niet te onderscheiden of we nu in de werkelijkheid (van het boek) zitten of in een droom. Hij woont boven een videoshop en de gebeurtenissen in het boek lijken soms regelrecht uit een gangsterfilm te komen. Dan weer worden kinderverhalen verteld als hij zich schuil houdt in het huis van een schrijfster van wie hij alle verhalen over een zekere Goatwriter leest. Via een familielid komt hij in het bezit van een dagboek van een oom die aan een kamikaze-actie in de Tweede Wereldoorlog heeft deelgenomen.
Zo verandert het perspectief in het boek voortdurend. Het is een knap geconstrueerd boek dat je gedeeltelijk in verwarring achterlaat. Het laatste, negende hoofdstuk is blanco en heeft geen titel, want zoals John Lennon hem in een droom vertelt: "the ninth dream begins after every ending".
Reacties